Η επόμενη ημέρα του Ολοκαυτώματος

Μετά την ήττα που υπέστη η Ναζιστική Γερμανία από τους Συμμάχους το Μάιο του 1945, δεκάδες χιλιάδες Εβραίοι επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος απελευθερώθηκαν από στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλη την Ευρώπη.

Οι Συμμαχικές δυνάμεις κατέλαβαν έκαστη ζώνες στα εδάφη της Γερμανίας και της Αυστρίας. Οι πόλεις του Βερολίνου και της Βιέννης χωρίστηκαν επίσης σε ζώνες κατοχής.

Για την περίθαλψη και τη στέγαση των επιζώντων και των προσφύγων, οι Συμμαχικές δυνάμεις δημιούργησαν στρατόπεδα εκτοπισμένων ατόμων στις κατεχόμενες ζώνες και την Ιταλία

Η Διεύθυνση των Ηνωμένων Εθνών για την Αρωγή και την Αποκατάσταση ανέλαβε τη διαχείριση εκατοντάδων στρατοπέδων εκτοπισμένων ατόμων.

Ένας μεγάλος αριθμός Εβραίων προσφύγων στεγάστηκαν σε ειδικά στρατόπεδα και κέντρα στις Αμερικανικές και Βρετανικές ζώνες κατοχής στη Γερμανία.

Έλαβαν σημαντική βοήθεια από εβραϊκές οργανώσεις. Μέχρι τα μέσα του 1947, ο πληθυσμός των Εβραίων προσφύγων ανήλθε στους 250.000.

Η φρίκη του Ολοκαυτώματος, σε συνδυασμό με τον αντισημιτισμό και τη βία που εξακολουθούσαν να υφίστανται μετά από τον πόλεμο, ανάγκασε πολλούς από τους επιζήσαντες να προσπαθήσουν να εγκαταλείψουν την Ευρώπη.

Ολοένα περισσότεροι Εβραίοι επιζήσαντες άρχισαν να επιλέγουν την Παλαιστίνη ως τον επόμενο προορισμό τους. Πολλοί άλλοι προσπάθησαν να μεταναστεύσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούσαν να εφαρμόζουν μια αυστηρή πολιτική μετανάστευσης, ενώ οι Βρετανοί, οι οποίοι είχαν την Παλαιστίνη υπό τον έλεγχό τους, δεν επέτρεπαν την ελεύθερη μετακίνηση των Εβραίων στην περιοχή.

Χιλιάδες Εβραίοι πρόσφυγες προσπάθησαν να παρακάμψουν τους περιορισμούς των Βρετανών και να εισέλθουν στην Παλαιστίνη.

Προσπάθησαν να φτάσουν στον προορισμό τους διασχίζοντας ολόκληρη την Ευρώπη και στη συνέχεια επιβιβάστηκαν σε πλοία συνεχίζοντας ένα ήδη εξοντωτικό ταξίδι.

Η οργανωμένη μετανάστευση μετά το τέλος του πολέμου από την ανατολική Ευρώπη με προορισμό τις ζώνες κατοχής των Συμμάχων και την Παλαιστίνη ονομάστηκε "Brihah" (η εβραϊκή λέξη για «φυγή» ή «απόδραση»).

Τα πλοία των προσφύγων με προορισμό την Παλαιστίνη αναχαιτίστηκαν από το Βρετανικό Ναυτικό σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90 τοις εκατό.

Οι Βρετανικές αρχές ανάγκασαν τους πρόσφυγες να μεταβούν σε στρατόπεδα κράτησης, κυρίως στο νησί της Κύπρου.

Μέχρι το 1948, οι Βρετανοί είχαν φυλακίσει περισσότερους από 50.000 Εβραίους πρόσφυγες σε στρατόπεδα κράτησης στην Κύπρο όπου οι συνθήκες διαβίωσης ήταν άθλιες.

Επίσης, ανάγκασαν πολλούς πρόσφυγες να επιστρέψουν στην Ευρώπη με το πλοίο "Exodus 1947". Κατά την άφιξή τους στην Ευρώπη, οι πρόσφυγες αυτοί φυλακίστηκαν.

Στις 14 Μαΐου 1948 η ανακήρυξη του Κράτους του Ισραήλ άνοιξε το δρόμο για τη μετανάστευση των Εβραίων προσφύγων στο νέο κράτος χωρίς περιορισμούς.

Από το 1948 έως το 1951, περισσότεροι από τους μισούς Εβραίους πρόσφυγες από την Ευρώπη εισήλθαν ελεύθερα στο Ισραήλ.