Ο Wolfgang, ο οποίος ήταν μοναχοπαίδι, γεννήθηκε στο Βερολίνο από Εβραίους γονείς. Ο πατέρας του εργαζόταν ως αντιπρόσωπος εξωτερικού για μια εταιρεία εργαλείων ραπτικής. Η οικογένεια ζούσε σε ένα άνετο διαμέρισμα στο νοτιοδυτικό τμήμα της πόλης. Ο Wolfgang παρακολούθησε εκεί το γυμνάσιο και ήλπιζε να γίνει ηλεκτρολόγος μηχανολόγος.
1933-39: Όταν οι Ναζί ήλθαν στην εξουσία, ο πατέρας μου εγκατέλειψε τη Γερμανία επειδή ήταν σοσιαλιστής και φοβήθηκε τη σύλληψη. Η μητέρα ήταν πολύ άρρωστη, έτσι ο παππούς μου με φρόντισε μέχρις ότου εκείνη δεν μπορούσε πια και μετά με έβαλε σε ένα εβραϊκό ορφανοτροφείο. Έως τότε, οι Εβραίοι μπορούσαν αν πάνε σε δημόσια σχολεία, και έτσι έκανα μεταγραφή σε ένα εβραϊκό γυμνάσιο. Το 1937 πήγα στον πατέρα μου στο Παρίσι και μπήκα σε ένα ίδρυμα επαγγελματικής κατάρτισης για να σπουδάσω μηχανικός.
1940-44: Το 1943 ζούσα στη Νίκαια με τον πατέρα μου και τη μητριά μου, που ήταν ιδιοκτήτρια μιας δανειστικής βιβλιοθήκης. Πολλοί Εβραίοι είχαν αναζητήσει καταφύγιο στη Νίκαια επειδή ήταν υπό ιταλική κατοχή και οι Εβραίοι δεν διώκονταν. Όταν όμως η Ιταλία παραδόθηκε στους Συμμάχους τον Σεπτέμβριο, η περιοχή πέρασε στην κατοχή των Γερμανών. Το Μάρτιο του 1944 οι Γερμανοί εκτόπισαν εμένα, τους γονείς μου, και 1.500 ακόμη Εβραίους σε σφραγισμένα βαγόνια από ένα προσωρινό στρατόπεδο κοντά στο Παρίσι στο Άουσβιτς. Κατά την άφιξη, με χώρισαν από τους γονείς μου και μας συγκέντρωσαν όλους μαζί σε ένα δωμάτιο όπου και μου ξύρισαν το κεφάλι.
Οι γονείς του Wolfgang δηλητηριάστηκαν με αέριο αμέσως μετά την άφιξή τους στο Άουσβιτς. Ο Wolfgang δούλεψε σε εργοστάσιο ηλεκτρικών εξαρτημάτων και επέζησε τον πόλεμο. Μετανάστευσε στην Αμερική το 1947.
Προβολή ΑντικειμένουΗ μεγαλύτερη από δύο κορίτσια, η Margot γεννήθηκε από Εβραίους γονείς που ζούσαν σε ένα χωριό κοντά στα βελγικά σύνορα. Οι Heumann ζούσαν πάνω από το παντοπωλείο τους. Απέναντι από το δρόμο ζούσε ο παππούς της Margot, ο οποίος κρατούσε άλογα και αγελάδες στο μεγάλο αχυρώνα του. Όταν η Margot ήταν 4 ετών, η οικογένειά της μετακόμισε στην πόλη του Λίπσταντ. Όταν ήταν ακόμη μικρό κορίτσι, έμαθε να κολυμπά στον ποταμό Λίπε, ο οποίος κυλούσε πίσω από τον κήπο τους.
1933-39: Όταν ήμουν 9, μετακομίσαμε στη γειτονική πόλη του Bielefeld, όπου γράφτηκα στο δημόσιο σχολείο. Ένα χρόνο αργότερα, η μικρή μου αδελφή, Lore, κι εγώ αποβληθήκαμε από το σχολείο. Ξαφνικά, μας έδιωξαν από την τάξη, και χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε γιατί, απλώς στεκόμασταν απ' έξω και κλαίγαμε. Έπειτα περπατήσαμε μέχρι το σπίτι. Μετά από αυτό, οι γονείς μάς έστειλαν σε εβραϊκό σχολείο όπου είχαμε δασκάλους τους οποίους, σαν κι εμάς, τους είχαν διώξει από τα σχολεία οι Ναζί.
1940-44: Ήμουν 14 όταν η οικογένειά μου κι εγώ εκτοπιστήκαμε και 16 όταν καταλήξαμε στο Άουσβιτς. Μια ημέρα, με διέταξαν να ακολουθήσω μια πορεία και ήξερα ότι δεν θα γύριζα πίσω. Η μητέρα μου είχε την επιλογή να πάει μαζί μου ή να μείνει με την αδελφή μου, η οποία ήταν πολύ μικρή για να έρθει, και από τη στιγμή που ένιωθε ότι η αδελφή μου τη χρειαζόταν περισσότερο από μένα, έμεινε πίσω. Θυμάμαι να αγκαλιάζω τη μητέρα μου και να την αποχαιρετώ. Κάποτε ήταν μια μεγαλόσωμη γυναίκα, αλλά μέχρι τότε είχε μείνει μόνο δέρμα και κόκαλα. Χωρίς να έχω επίγνωση τότε, έτρωγα τη σούπα της, το μόνο φαγητό που είχε για όλη την ημέρα, την οποία επέμενε να πάρω.
Η Margot δεν είδε ποτέ ξανά τους γονείς και την αδελφή της. Απελευθερώθηκε στο Μπέργκεν-Μπέλσεν τον Απρίλιο του 1945. Ο Ερυθρός Σταυρός την έφερε στη Σουηδία για να αναρρώσει και το 1947 μετακόμισε στην Αμερική.
Προβολή ΑντικειμένουΗ Ilona ήταν ένα από τα τέσσερα παιδιά μιας θρησκευόμενης εβραϊκής οικογένειας που ζούσε στο χωριό Erdobenye στα υψίπεδα της βορειοανατολικής Ουγγαρίας. Το σπίτι των Karfunkel βρισκόταν στα όρια του χωριού, είχε μεγάλο κήπο και περιβόλια με φρουτόδεντρα. Οι γονείς της Ilona είχαν ένα μικρό αμπελώνα και διατηρούσαν ένα μικρό μανάβικο. Η Ilona παντρεύτηκε τον Ferenc Kalman και το ζευγάρι μετακόμισε στο Hatvan, 57 χλμ. βορειοανατολικά της Βουδαπέστης.
1933-39: Ο Ferenc και εγώ νιώθαμε ως Ούγγροι που συμπτωματικά ήταν Εβραίοι και πάντα μας σέβονταν στο Hatvan. Τους τελευταίους μήνες, ωστόσο, οι δεξιοί αντισημίτες έχουν ισχυροποιηθεί και το κλίμα εδώ αλλάζει σταδιακά. Μερικοί από τους συμμαθητές της κόρης μας Judith άρχισαν να την πειράζουν και αυτή με την σειρά της αρχίζει να καταλαβαίνει ότι, για πολλά άτομα, είμαστε πρώτα Εβραίοι και μετά Ούγγροι.
1940-44: Μετά την είσοδο γερμανικών στρατευμάτων στην Ουγγαρία μερικές εβδομάδες νωρίτερα, ο Ferenc επιλέχθηκε για καταναγκαστική εργασία. Τώρα μας διέταξαν μαζί με την Judith να μεταφερθούμε στο εργοστάσιο ζάχαρης στο Hatvan, όπου συγκεντρώνουν όλους τους Εβραίους της περιοχής. Οι Ούγγροι αστυνομικοί μας επιτρέπουν να μεταφέρουμε μόλις 49 κιλά αποσκευές στο γκέτο. Η Judith είναι σκληρή: δεν θέλει να αφήσει πίσω της για κάποιον άλλο κανένα από τα καλά πράγματά μας, έτσι παρά τα δάκρυα και τα παρακάλια μου άρχισε να σπάει το πανέμορφο, αχρησιμοποίητο γυάλινο σερβίτσιο μας από την Τσεχοσλοβακία.
Τον Ιούνιο του 1944 η 38χρονη Ilona και η κόρη της εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς. Η Judith επιλέχθηκε για καταναγκαστική εργασία. Η Ilona εκτελέστηκε σε θάλαμο αερίων αμέσως μόλις έφτασε.
Προβολή ΑντικειμένουΤο 1939, Σλοβάκοι φασίστες κατέλαβαν το Topol'cany, όπου ζούσε ο Miso. Το 1942, ο Miso μεταφέρθηκε στο υπό σλοβακική διοίκηση στρατόπεδο Novaky και, στη συνέχεια, στο Άουσβιτς. Στο Άουσβιτς, του έκαναν τατουάζ τον αριθμό 65.316, που υποδήλωνε ότι πριν από αυτόν υπήρχαν 65.315 κρατούμενοι σε αυτήν τη σειρά αρίθμησης. Αναγκάστηκε να δουλέψει αρχικά στα έργα Buna και, στη συνέχεια, στον τομέα «Kanada» του Μπίρκεναου, εκφορτώνοντας τα εισερχόμενα τρένα. Στα τέλη του 1944, οι κρατούμενοι μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα στη Γερμανία. Ο Miso δραπέτευσε κατά τη διάρκεια μιας πορείας θανάτου από το Landsberg και απελευθερώθηκε από τις δυνάμεις των ΗΠΑ.
Προβολή ΑντικειμένουΣτη Φρανκφούρτη, η οικογένεια της Ruth αντιμετώπιζε όλο και αυστηρότερα αντι-εβραϊκά μέτρα. Η επιχείρηση του πατέρα της κατασχέθηκε και το εβραϊκό σχολείο στο οποίο πήγαινε η Ruth έκλεισε. Τον Απρίλιο του 1943, η Ruth και η οικογένειά της εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς. Η Ruth επιλέχθηκε για καταναγκαστική εργασία και της επεβλήθη εργασία στις επισκευές δρόμων. Εργάστηκε, επίσης, στη μονάδα «Καναδάς», ξεδιαλέγοντας τα υπάρχοντα που έφταναν στο στρατόπεδο. Το Νοέμβριο του 1944, η Ruth μεταφέρθηκε στο σύστημα στρατοπέδων του Ράβενσμπρουκ, στη Γερμανία. Απελευθερώθηκε το Μάιο του 1945, κατά τη διάρκεια μιας πορείας θανάτου από το στρατόπεδο συγκέντρωσης Malchow.
Προβολή ΑντικειμένουΟ πατέρας της Fritzie μετανάστευσε στις ΗΠΑ, αλλά προτού μπορέσει να φέρει την οικογένειά του, ξεκίνησε ο πόλεμος και η μητέρα της Fritzie φοβόταν μήπως γίνουν επιθέσεις στα υπερατλαντικά πλοία. Η Fritzie, η μητέρα της και τα δύο της αδέλφια στάλθηκαν τελικά στο Άουσβιτς. Η μητέρα και τα αδέλφια της πέθαναν. Η Fritzie επέζησε προσποιούμενη ότι είναι μεγαλύτερη από ό,τι ήταν και, κατά συνέπεια, αρκετά δυνατή για εργασία. Σε μια πορεία θανάτου από το Άουσβιτς, η Fritzie έτρεξε σε ένα δάσος, από όπου αργότερα απελευθερώθηκε.
Προβολή Αντικειμένου
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.