Margot Heumann

Η μεγαλύτερη από δύο κορίτσια, η Margot γεννήθηκε από Εβραίους γονείς που ζούσαν σε ένα χωριό κοντά στα βελγικά σύνορα. Οι Heumann ζούσαν πάνω από το παντοπωλείο τους. Απέναντι από το δρόμο ζούσε ο παππούς της Margot, ο οποίος κρατούσε άλογα και αγελάδες στο μεγάλο αχυρώνα του. Όταν η Margot ήταν 4 ετών, η οικογένειά της μετακόμισε στην πόλη του Λίπσταντ. Όταν ήταν ακόμη μικρό κορίτσι, έμαθε να κολυμπά στον ποταμό Λίπε, ο οποίος κυλούσε πίσω από τον κήπο τους.

1933-39: Όταν ήμουν 9, μετακομίσαμε στη γειτονική πόλη του Bielefeld, όπου γράφτηκα στο δημόσιο σχολείο. Ένα χρόνο αργότερα, η μικρή μου αδελφή, Lore, κι εγώ αποβληθήκαμε από το σχολείο. Ξαφνικά, μας έδιωξαν από την τάξη, και χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε γιατί, απλώς στεκόμασταν απ' έξω και κλαίγαμε. Έπειτα περπατήσαμε μέχρι το σπίτι. Μετά από αυτό, οι γονείς μάς έστειλαν σε εβραϊκό σχολείο όπου είχαμε δασκάλους τους οποίους, σαν κι εμάς, τους είχαν διώξει από τα σχολεία οι Ναζί.

1940-44: Ήμουν 14 όταν η οικογένειά μου κι εγώ εκτοπιστήκαμε και 16 όταν καταλήξαμε στο Άουσβιτς. Μια ημέρα, με διέταξαν να ακολουθήσω μια πορεία και ήξερα ότι δεν θα γύριζα πίσω. Η μητέρα μου είχε την επιλογή να πάει μαζί μου ή να μείνει με την αδελφή μου, η οποία ήταν πολύ μικρή για να έρθει, και από τη στιγμή που ένιωθε ότι η αδελφή μου τη χρειαζόταν περισσότερο από μένα, έμεινε πίσω. Θυμάμαι να αγκαλιάζω τη μητέρα μου και να την αποχαιρετώ. Κάποτε ήταν μια μεγαλόσωμη γυναίκα, αλλά μέχρι τότε είχε μείνει μόνο δέρμα και κόκαλα. Χωρίς να έχω επίγνωση τότε, έτρωγα τη σούπα της, το μόνο φαγητό που είχε για όλη την ημέρα, την οποία επέμενε να πάρω.

Η Margot δεν είδε ποτέ ξανά τους γονείς και την αδελφή της. Απελευθερώθηκε στο Μπέργκεν-Μπέλσεν τον Απρίλιο του 1945. Ο Ερυθρός Σταυρός την έφερε στη Σουηδία για να αναρρώσει και το 1947 μετακόμισε στην Αμερική.