Ο πατέρας της Fritzie μετανάστευσε στις ΗΠΑ, αλλά προτού μπορέσει να φέρει την οικογένειά του, ξεκίνησε ο πόλεμος και η μητέρα της Fritzie φοβόταν μήπως γίνουν επιθέσεις στα υπερατλαντικά ταξίδια. Η Fritzie, η μητέρα της και τα δύο της αδέλφια στάλθηκαν τελικά στο Άουσβιτς. Η μητέρα και τα αδέλφια της πέθαναν. Η Fritzie επέζησε προσποιούμενη ότι είναι μεγαλύτερη από ό,τι ήταν και, κατά συνέπεια, σωματικά ικανή για εργασία. Σε μια πορεία θανάτου από το Άουσβιτς, η Fritzie έτρεξε σε ένα δάσος, από όπου αργότερα απελευθερώθηκε.
Γνωρίζαμε ότι ήταν οι τελευταίες ημέρες του πολέμου. Αυτό το γνωρίζαμε αυτό λόγω των βομβαρδισμών και από τον τρόπο με τον οποίο μας τραβολογούσαν οι Γερμανοί στρατιώτες, από το γεγονός ότι άδειαζαν τα στρατόπεδα και άλλα πολλά τέτοια. Μας πήραν όλους και μας έβαλαν μαζί, όλους τους ανθρώπους από τα στρατόπεδα, και μας ανάγκασαν να περπατήσουμε μέσα από πόλεις και μέσα από χωράφια. Δεν ήξεραν πλέον πού να μας βάλουν και τι να μας κάνουν, και δεν υπήρχε καθόλου φαγητό, επειδή οι Γερμανοί έχαναν τον πόλεμο. Συχνά, καθώς περπατούσαμε υπό τη συνοδεία τους μέσα από κάποια πόλη, άνοιγε κάποιο παράθυρο και κάποιο παντζούρι και μας πέταγαν καμιά πατάτα ή κανένα καρβέλι ψωμί και, έπειτα, το παντζούρι έκλεινε. Και τότε όλοι ορμούσαμε για να πιάσουμε την πατάτα ή ό,τι άλλο φαγώσιμο είχαν πετάξει προς το μέρος μας. Και φυσικά θα μας πυροβολούσαν, όμως εκείνη τη στιγμή δεν μας ένοιαζε καθόλου, γιατί πεινούσαμε πολύ. Οι δρόμοι ήταν κυριολεκτικά καλυμμένοι με πτώματα, καθώς προχωρούσαμε. Προσπερνούσαμε πτώματα, το ένα μετά το άλλο...άνθρωποι έπεφταν νεκροί από την πείνα, από την ασθένεια, από τη δυσεντερία, επειδή δεν είχαν δύναμη ή επειδή είχαν πλέον παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
