Μετά την εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939, ο Siegfried το έσκασε με ένα φίλο. Αποπειράθηκαν να βγάλουν χαρτιά που θα τους επέτρεπαν να πάνε στη Γαλλία, αλλά τους παρέδωσαν στους Γερμανούς. Ο Siegfried φυλακίστηκε, μεταφέρθηκε στο Βερολίνο και, κατόπιν, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σαξενχάουζεν κοντά στο Βερολίνο τον Οκτώβριο του 1939. Ήταν από τους πρώτους Εβραίους της Πολωνίας που φυλακίστηκαν στο Σαξενχάουζεν. Οι κρατούμενοι βίωναν κακομεταχείριση και εξαναγκάζονταν σε καταναγκαστική εργασία. Μετά από δύο χρόνια, ο Siegfried απελάθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Γκρος-Ρόζεν, όπου εξαναγκάστηκε σε εργασία στο λατομείο. Τον Οκτώβριο του 1942, ο Siegfried απελάθηκε από το Γκρος-Ρόζεν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς στην κατεχόμενη Πολωνία. Όσο ήταν εκεί, ο Siegfried προσπάθησε να αξιοποιήσει την εμπειρία του ως φαρμακοποιός για να σώσει άρρωστους κρατούμενους. Καθώς οι σοβιετικές δυνάμεις πλησίαζαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς τον Ιανουάριο του 1945, ο Siegfried υποχρεώθηκε σε πορεία θανάτου από το στρατόπεδο. Όσοι κρατούμενοι δεν μπορούσαν να συνεχίσουν ή να ακολουθήσουν το ρυθμό εκτελούνταν. Ο Siegfried επέζησε.
Ήταν καινούργιο στρατόπεδο, που στην αρχή είχε μόνο έξι πτέρυγες, κοιτώνες, και το βράδυ μας οδηγούσαν στους κοιτώνες μας. Αυτός ήταν ο κοιτώνας μας όλη τη χρονιά και οι συνθήκες εκεί ήταν πολύ χειρότερες από το Σαξενχάουζεν. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, έπρεπε να περπατάμε ως το λατομείο, γύρω στα 20 λεπτά απόσταση, και το έδαφος ήταν δύσβατο. Εκεί, έπρεπε να δουλέψουμε στο λατομείο, κουβαλώντας βαριές πέτρες [βήχας] και οι άνθρωποι πέθαιναν σαν τις μύγες. Κατά την επιστροφή, έπρεπε όλοι να κουβαλάμε από μία μεγάλη πέτρα στους ώμους μας ως το στρατόπεδο, γιατί όταν γυρίζαμε σπίτι, στους κοιτώνες εννοώ, κατά την αναφορά, μετρούσαν πόσοι έχουν μείνει, αν επέστρεψαν όσοι είχαν βγει από το στρατόπεδο. Και έλεγαν, «Να επιστρέψουν όλοι στους κοιτώνες, εκτός από τους Εβραίους.» Και έπρεπε να συνεχίσουμε να χτίζουμε το στρατόπεδο έως τις δώδεκα τη νύχτα. Χωρίς φαγητό. Όταν επιστρέφαμε στους κοιτώνες, ήμασταν τόσο κουρασμένοι που δεν είχαμε όρεξη. Κοιμόμασταν. Και το πρωί, στις πέντε ή στις έξι σηκωνόμασταν και πάλι απ’την αρχή.
We would like to thank Crown Family Philanthropies and the Abe and Ida Cooper Foundation for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of all donors.