Η οικονομική καταστροφή της Μεγάλης Ύφεσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε συνδυασμό με τη δέσμευση για ουδετερότητα και τις βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις εναντίον των μεταναστών, μετρίασαν την προθυμία των Αμερικανών να καλωσορίσουν τους πρόσφυγες. Ούτε η κυβέρνηση του Προέδρου Franklin D. Roosevelt ούτε το Κογκρέσο των ΗΠΑ προσάρμοσαν την περίπλοκη και γραφειοκρατική διαδικασία μετανάστευσης της Αμερικής, η οποία περιελάμβανε ποσοστώσεις - αριθμητικά όρια για τον αριθμό των μεταναστών - ώστε να βοηθήσουν τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που προσπαθούσαν να εγκαταλείψουν την Ευρώπη.  Αντ 'αυτού, το Υπουργείο Εσωτερικών εφάρμοσε νέα περιοριστικά μέτρα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, γεγονός που καθιστούσε δυσκολότερη την είσοδο των μεταναστών στις Ηνωμένες Πολιτείες.  Αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες εξέδωσαν πολύ λιγότερες μεταναστευτικές βίζες απ´ όσες θα μπορούσαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δέχθηκαν  ωστόσο περισσότερους πρόσφυγες που διέφυγαν από το Ναζιστικό καθεστώς από οποιοδήποτε άλλο έθνος στον κόσμο.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και το Ολοκαύτωμα - Φωτογραφία

Όταν ο Β´ Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε τον Σεπτέμβριο του 1939, οι περισσότεροι Αμερικανοί ήλπιζαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα παρέμεναν ουδέτερες.  Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών, εν μέσω συνεχιζόμενων συζητήσεων μεταξύ εκείνων που ήθελαν οι Ηνωμένες Πολιτείες να παραμείνουν εκτός πολέμου και να εστιάσουν στην υπεράσπιση του δυτικού ημισφαιρίου (απομονωτιστές) και όσων θεωρούσαν ότι έπρεπε να σταλεί προληπτικά βοήθεια στη Μεγάλη Βρετανία, ακόμη και αν αυτό σήμαινε την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο (παρεμβατιστές), οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν σιγά σιγά να υποστηρίζουν τις συμμαχικές δυνάμεις. Η επίθεση της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ στις 7 Δεκεμβρίου 1941, έθεσε τέλος σε αυτό το δίλημμα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κήρυξαν σχεδόν αμέσως πόλεμο στην Ιαπωνία και η Γερμανία απάντησε σύντομα με την κήρυξη πολέμου στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες εντάχθηκαν στον αγώνα των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα (Γερμανία, Ιταλία και Ιαπωνία) κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με σκοπό να υπερασπιστούν τη δημοκρατία, όχι για να διασώσουν τα εβραϊκά θύματα του ναζιστικού καθεστώτος. Τον Ιανουάριο του 1944, η αμερικανική κυβέρνηση ίδρυσε το Συμβούλιο Προσφύγων του Πολέμου,  στο οποίο  ανατέθηκε η διάσωση και  η ανακούφιση των Εβραίων και άλλων μειονοτήτων που στοχοποίησαν οι Ναζί. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους του πολέμου, οι προσπάθειες διάσωσης των ΗΠΑ έσωσαν δεκάδες χιλιάδες ζωές. Την άνοιξη του 1945, οι συμμαχικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων εκατομμυρίων Αμερικανών στρατιωτών, νίκησαν τη Ναζιστική Γερμανία και τους συνεργάτες της στον Άξονα, θέτοντας τέλος στο Ολοκαύτωμα.