بولِسلاف برودِتسکی Boleslaw Brodecki

بولِسلاف و خواهر بزرگترش در‌ خانواده‌ای مذهبی و یهودی که در یک مجتمع آپارتمانی در قسمت یهودیان ورشو زندگی می‌کردند بزرگ شدند. پدرش حسابدار بود. بولِسلاف در ۸ سالگی مادرش را از دست داد و خاله‌اش برای کمک به بزرگ کردن او و خواهرش به خانه‌شان آمد. او عاشق الکترونیک بود. زمانی که ۱۰ سال داشت موفق شد یک رادیوی قابل حمل بسازد.

۱۹۳۳-۳۹: در ۸ سپتامبر ۱۹۳۹ آلمانی‌ها به ورشو حمله و شهر را بی رحمانه بمباران کردند. پدرم اقوام بیمارش را ترک نکرد اما من و خواهرم تصمیم گرفتیم که فرار کنیم. جمعیت آشفته در ایستگاه، ما را از پدر جدا کرد. ما حتی نتوانستیم قبل از سوار شدن به قطاری که به مقصد مرز شوروی حرکت می‌کرد از او خداحافظی کنیم. زمانی‌که به یک دهکده کوچک در قسمت لهستان رسیدیم، به مردی مقداری پول دادیم که با پای پیاده ما را از بین جنگل‌ها به سمت شوروی راهنمایی کند.

۱۹۴۰-۴۴: در زمستان ۱۹۴۲ من در اردوگاه کار اجباری بودم. از شدت بیماری تیفوس اصلاً نمی‌توانستم غذا بخورم. به یکی از زندانی‌ها قول داده بودم که سهمیه نانم را به او بدهم و در عوض او در هنگام تعویض شیفت من را حمل می‌کرد. روزی دیگر نتوانستم این شرایط را تحمل کنم. تسمه‌ای را به گیره بالایی تخت گره زدم و دیگری را دور گردنم انداختم و از تخت پایین پریدم. صحنه‌ای که بعد از آن واقعه یادم می‌آید این است که کف سربازخانه دراز کشیده بودم. یک زندانی دیگر سعی کرده بود من را از مرگ نجات دهد و فریاد می‌زد «زود باش وگرنه سهمیه نان امروز را از دست می‌دهی.»

بولِسلاف توسط ارتش شوروی در ترزین اشتاد در چکسلواکی آزاد شد. بعد از سال‌ها اسارت در اردوگاه زندانی‌های تبعیدی وی در سال ۱۹۴۹ به ایالات متحده مهاجرت کرد.