اِوا هیمن Eva Heyman

اِوا تنها فرزند زوج یهودی مجارستانی در شهری در مرز رومانی و مجارستان بود. نزدیک به یک پنجم جمعیت شهر یهودی بودند. اوا بسیار کوچک بود که پدر و مادرش، آگی و بلا، از هم طلاق گرفتند و اوا فرستاده شد تا با پدربزرگ و مادربزرگش زندگی کند.

۱۹۳۳-۳۹: بعد از طلاق، اوا مادرش را که دوباره ازدواج کرده و به بوداپست رفته بود، خیلی کم می‌دید. او همچنین به ندرت پدرش که در سمت دیگر شهر زندگی می‌کرد را ملاقات می‌کرد. اوا با پدربزرگ و مادربزرگش در نزدیکی داروخانه‌ای که صاحب آن بودند زندگی می‌کرد. یک مدیر اتریشی به نگهداری از اوا کمک می‌کرد.

۱۹۴۰-۴۴: زمانی که آلمانی‌ها در ۱۹ مارس ۱۹۴۴ به بوداپست رسیدند، اوا و پدربزرگش در پارک اورادئا بیشاپ قدم می‌زدند اما سربازان آلمانی را ندیدند. شش ماه بعد، آلمانی‌ها به اورادئا رسیدند. آنها به اوا و پدربزرگ و مادربزرگش دستور دادند که اسباب خود را جمع کرده و به سمت گتو حرکت کنند. آنها سه روز منتظر ماندند تا توسط کامیون به خیابان ۲۰ زاکسات Szacsat برده شدند. خانه‌ی جدید آنها عاری از وسایل و مبلمان اما شلوغ از خانواده‌های دیگر بود. قوانین در هر خانه نصب شده بود. سرپیچی به معنای مرگ بود. در ۲۹ مه ۱۹۴۴، آنها شنیدند که قرار است «به اجبار به شرق منتقل شوند.»

در ژوئن ۱۹۴۴ اوا به آشویتس تبعید شد. وی چهار ماه بعد در ۱۷ اکتبر ۱۹۴۴ جان سپرد. او ۱۳ سال داشت.