فیشل (فیلیپ) گلدشتاین Fischel (Philip) Goldstein

فیشل جوان ترین فرزند از میان پنج فرزند خانواده بود. خانواده‌ی او یک خانواده صنعت گر بودند. پدر فیشل خیاط، عمویش تاجر پوست و خواهرش خیاط لباس‌های زنانه بود. فیشل تحصیلات خود را از سن ۳ سالگی و در مدرسه‌ی محلی یهودیان شروع کرد و در آنجا زبان عبری و ایدیش را آموخت. او تحصیلات خود را در مدارس غیر‌انتفاعی یهودیان تا سن ۱۰ سالگی ادامه داد و پس از آن وارد مدرسه دولتی لهستانی‌ها شد.

۱۹۳۳-۳۹: پس از آنکه در سن ۱۴ سالگی از مدرسه‌ی دولتی لهستانی‌ها فارغ التحصیل شد، در مغازه خیاطی پدرش به عنوان شاگرد شروع به کار کرد. خیاطی تصویری نبود که فیشل در ذهن برای آینده خود به تصویر می‌کشید. او دنیای کتاب را ترجیح می‌داد. خوشبختانه، سازمان جوانان صهیونیست، کتابخانه‌ی خوبی برای او داشت. زندگی فیشل پس از تصرف شهر رادوم، یک هفته پس از حمله‌ی آلمان به لهستان، مختل شد.

۱۹۴۰-۴۵: در مارس سال ۱۹۴۱ آلمانی‌ها، یک گتو در رادوم درست کردند. فیشل در ۲۸ آوریل سال ۱۹۴۲ به آشویتس-بیرکناو تبعید شد. از او به عنوان کارگر برای کندن پی سازه‌ها و کارهای اجباری در بخش‌هایی از کوره های آدم سوزی و دیگر ساختمان‌ها استفاده می‌کردند. هر روز زندانیان تا سر حد مرگ، کتک می‌خوردند و در آخر ۴ نفر از آنها برای حمل اجساد به اردوگاه انتخاب می‌شدند. شب‌ها، زندانیان به صورت تصادفی توسط زندانیان دیگر بازداشتگاه که برای رئیسان بازداشگاه کار می‌کردند از خوابگاه بیرون کشیده شده و کشته می‌شدند.

فیشل از ژانویه سال ۱۹۴۵ تا زمان آزادیش در ۳۰ آوریل ۱۹۴۵، به پنج اردوگاه کار اجباری دیگر فرستاده شد. از هزاران نفری که همراه فیشل وارد اردوگاه آشویتس شدند، تنها ۱۵ نفر نجات پیدا کردند.