ایلزه لویز سیتروئن لدرمن Ilse Luise Citroen Ledermann

ایلزه یکی از چهار فرزند پدری یهودی-هلندی و مادری یهودی-آلمانی بود. او در سال ۱۹۲۴ با فرانز لدرمن، وکیلی موفق که ۱۵ سال از او بزرگتر بود ازدواج کرد. آنها خانه‌شان را در برلن ساختند و دخترانشان به نام‌های باربارا و سوزان را در آنجا بزرگ کردند.

۱۹۳۳-۳۹: نازی‌ها در ژانویه ۱۹۳۳ به قدرت رسیدند. همزمان با سفر خانواده لدرمن‌ به هلند برای تعطیلات تابستانی، اقوام هلندی ایلزه به او توصیه کردند که به آلمان بازنگردند. فرانز از اینکه در هلند بدون شغل بماند راضی نبود، اما هنگامی که نازی‌ها داشتن موکلان غیریهودی را برای وکلای یهودی منع کردند، وسایلش را در برلن جمع کرد و به خانواده‌اش در آمستردام پیوست. آنها در آپارتمانی در قسمت جنوبی شهر ساکن شدند.

۱۹۴۰-۴۴: آلمانی‌ها در مه ۱۹۴۰ به هلند حمله کردند. آنها دو سال بعد جمع آوری و تبعید یهودیان را آغاز کردند. دوست یکی از دختران ایلزه برای تمام اعضای خانواده هویت‌های جعلی درست کرد، اما شوهرش فرانز فکر نمی‌کرد شرایط به این خطرناکی باشد که نیاز به پنهان شدن داشته باشند. فرانز گمان می‌کرد پنهان شدن خطرناک تر از پیروی از دستورات و قوانین آلمانی‌ها است. با وجود اینکه ایلزه تمایل به پنهان شدن داشت اما به حرف شوهرش عمل کرد.

در ۲۰ ژوئن ۱۹۴۳، ایزه به اردوگاه وستربورک در هلند تبعید شد. در سال ۱۹۴۴ وی به آشویتس فرستاده شد، و در آنجا جان باخت. ایلزه ۴۰ سال داشت.