ماریا شیمک دیکر Maria Schimek Dicker

خانواده‌ی یهودی ماریا در یک شهر تولیدی اسلواکی زندگی می‌کردند. زمانی که کارخانه‌ی کبریت‌سازی پدرش پا نگرفت، خانواده‌ی وی به بوداپست نقل مکان کردند. در سن ۲۰ سالگی، ماریا یک مغازه‌ی گل فروشی راه اندازی کرد ولی پس از ازدواج و نقل مکان به شهر اویپست مغازه را تحویل داد. پس از آن، ماریا به مراقبت از پنج فرزندش پرداخت. همسر او مالک یک مبلمان فروشی بزرگ بود و ماریا اغلب به او در امور تجاری مشاوره می‌داد.

۱۹۳۳-۳۹: من عاشق این هستم که تمام فرزندانم را که همه بزرگ شده‌اند دور میز شام جمع کنم و گوشت غازی را که به صورت ویژه برای آنها پخته‌ام را با هم میل کنند و با یکدیگر صحیت کنند. زمانی که جوان‌ترین دخترم کتو که در ۴۰ مایلی ما و در شهر همسرش زندگی می‌کند به خانه ما می‌آید، روزهای خاص‌تری است. ولی من نگرانم. او گفت، بعضی شب‌ها ارذل و اوباش شعارهای یهودستیزانه سر می‌دهند و به در و شیشه‌ی خانه‌ی آنها می‌کوبند. کاش او به اویپست بازمیگشت!

۱۹۴۰-۴۴: همسرم ۴ سال پیش از دنیا رفت. چند هفته پیش آلمان مجارستان را اشغال کرد و به من دستور دادند تا به خانه‌ای که با علامت ستاره‌ی داوود مشخص شده و مخصوص یهودیان است نقل مکان کنم. در حال حاضر من تصمیم گرفته‌ام که فرار کنم و مخفی شوم. من آمدم تا کتو را برای بار آخر در رکوسپلاتا، شهری که او را نیز به "خانه‌ی علامت گذاری" شده‌ای فرستاده‌اند، ببینم. آژیر حمله‌ی هوایی به صدا در آمد و ما در سنگرها پناه گرفتیم. یکی از افراد من را به عنوان یک غریبه شناسایی کرد و اصرار شدید داشت که من سریعا آنجا را ترک کنم. نمی توانستم خداحافظی از کتو را تاب بیاورم.

ماریا زمانی که برای برداشتن چند وسیله‌ی شخصی به خانه‌ی قدیمی خودمی رفت دستگیر شد. او در حین تخلیه‌ی زندانی که در آن بود به ضرب گلوله کشته شد.