میرو آلکانا Miru Alcana

میرو از میان چهار فرزند خانواده‌ای اسپانیایی- یهودی، کوچکترین آنها بود. وی در جزیره رودز که از سال ۱۹۱۲ تحت حکومت ایتالیا بود به دنیا آمد به همین دلیل میرو علاوه بر اسپانیایی، زبان ایتالیایی را نیز در مدرسه آموخت. خانواده‌ی آلکانا در خانه به زبان لادینو که یک زبان یهودی اسپانیایی بود، صحبت می‌کردند. میرو به مدرسه یهودی می‌رفت و سه روز در هفته در آنجا به زبان عبری آموزش می‌دید.

۱۹۳۳-۳۹: زندگی در جزیره‌ی زیبای من بسیار دلپذیر بود و ما همگی با همسایه‌هایمان صمیمی بودیم. با وجود آنکه آنها با ما ارتباط خونی نداشتند، من آنها را خاله ریوکا و عمو جوزپه صدا می‌زدم. عاشق آن بودم که با عموزاده‌ها، خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌هایم وقت بگذرانم. پس از اتمام د‌بیرستان من در رشته‌ی مامایی شروع به تحصیل کردم و از آن لذت می‌بردم. همچنین در جلسات سازمان صهیونیستی منورا شرکت می‌کردم.

۱۹۴۰-۴۴: نیروهای نازی در سپتامبر ۱۹۴۳ رودز را اشغال کردند و در ۲۳ ژوئیه سال ۱۹۴۴ من و خانواده‌ام دستگیر شده و به آشویتس تبعید شدیم. به محض رسیدن، من را از خانواده‌ام جدا کردند. به من شماره‌ای اختصاص دادند و موهایم را کوتاه کردند. به من گفتند که پدر و مادرم را بعد خواهم دید. زمانی که ما منتظر بودیم تا صدایمان بزنند، ما تازه‌وارد‌ها صدای موزیک کلاسیکی را از دور شنیدیم و بوی گوشت سوخته در محیط پیچید. ما وقتی فهمیدیم که این بو از سوختن گوشت دوستان و خویشاوندانمان در کوره‌ها می‌آید، وحشت کردیم.

میرو یکی از ۵۷ نفری بود که در بین خانواده‌های ارسالی به آشویتس، زنده ماند و یکی از ۱۶۱ یهودی شهر رودز بود که از هولوکاست جان سالم به در برد. او در سال ۱۹۵۰ به ايالات متحده مهاجرت كرد.