موریس کورنبرگ Morris Kornberg

موریس کوچکترین فرزند از میان شش فرزند خانواده‌ای یهودی و مذهبی در شهر پژدبوژ، واقع در جنوب لهستان مرکزی با جمعیت بزرگی از یهودیان بود. کمپانی خانوادگی موریس، مواد فلزی خام برای کارخانه‌های اطراف فراهم می‌کرد.

۱۹۳۳-۳۹: با حمله‌ی آلمان به لهستان در اوایل سپتامبر ۱۹۳۹، خانواده‌ام به سمت جنگل فرار کردند. ما چند روز بعد برگشتیم. اکثر شهر آتش گرفته و سوخته بود. نازی‌ها گتویی را برپا کرده و به کسانی که بین ۱۳ تا ۵۰ سال بودند دستور دادند که برای کار خودشان را معرفی کنند. اوضاع خانواده‌ی من از خیلی‌ها بهتر بود. هرچه ما آهن بیشتری برای مقاصد جنگی تولید می‌کردیم، مزایای بیشتری دریافت می‌کردیم. من بازوبند مخصوصی گرفتم که با آن می‌توانستم از گتو خارج شوم و در شهر کار کنم.

۱۹۴۰-۴۱: در شهر ما، سرباز اس‌اس حضور نداشت. آنها ماهی یک بار از رادوم می‌آمدند و به اموری که مرتبط با آنها بود رسیدگی می‌کردند. در اواسط ۱۹۴۱ آنها به دنبال من آمدند. در طی سوال و جواب در مورد کارمان، یکی از افسران اس‌اس به طرز بیرحمانه‌ای من را زد. من چند بار از هوش رفتم اما آنها هر بار با گرفتن سرم زیر آب من را به هوش می‌آوردند و دوباره می‌زدند. بدنم از شدت این ضربات سیاه شده بود. سپس آنها من را در یک زندان کوچک انداختند. یکی از نگهبانان لهستانی که من را می‌شناخت پرسید که آیا می‌خواهم پیغامی برای خانواده‌ام بنویسم. من نوشتم «فقط من را فراموش کنید».

موریس در سال ۱۹۴۱ به آشویتس و چند اردوگاه دیگر تبعید شد. وی در نهایت هنگامی که ترزین‌اشتاد در ۳ ماه مه ۱۹۴۵ به صلیب سرخ سپرده شد، آزاد گشت.