رجینا گُتمن Regina Gutman

رجینا در رادوم، شهری با جمعیت ۱۲۰،۰۰۰ نفری متولد شد. پدرش به عنوان برشکار چرم برای یک کارخانه‌ی بزرگ کفش کار می کرد و مادرش از شش فرزندش مراقبت می کرد. خانواده‌ی گتمن بسیار مذهبی بودند و رجینا بعدازظهرها به مدرسه‌ی عبری می رفت. رادوم جمعیت پرجوشی حدود ۳۰،۰۰۰ یهودی داشت و دارای چندین روزنامه ایدیش زبان و کنیسه‌های زیبا بود.

۱۹۳۳-۳۹: در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹، ارتش آلمان به لهستان حمله کرد و هفت روز بعد رادوم اشغال شد. کمی بعد، نازی‌ها در آنجا شروع به وضع قوانین ضدیهودی کردند. زندگی رجینا و خانواده‌اش تغییرات زیادی یافت. مقامات آلمان، مدارس یهودی را بستند و تمام رادیوها و دارایی‌های ارزشمند مثل خز و جواهرات را ضبط کردند. در محله‌ی خانواده‌ی گتمن، یهودیان کلاس‌های مخصوص برای آموزش خواندن و نوشتن به بچه‌ها برپا کردند. در دسامبر، مقامات آلمانی در رادوم یک شورای یهودی و نیروی پلیس برپا کردند.

۱۹۴۰-۴۵: در ۱۹۴۱، مقامات آلمان به تمام یهودیان رادوم دستور دادند به گتوهای تازه تأسیس شده بروند. خانواده‌ی گاتمن مجبور شدند در یک اتاق کوچک زندگی کنند. شرایط داخل گتو بسیار بد بود. ازدحام، گرسنگی و بیماری همه جا رواج داشت. والدین رجینا تصمیم گرفتند با رشوه دادن به یکی از سربازها، او را به طور غیرقانونی به بیرون گتو بفرستند. او به پیونکی، جایی که خواهر بزرگترش زندگی می کرد فرار کرد اما کمی بعد برای کار اجباری در کارخانه تسلیحات شهر فراخوانده شد. در آنجا او دوستی صمیمانه‌ای با سم اشپیکل، یکی از همبندانش برقرار کرد. در پاییز ۱۹۴۴، رجینا همراه با دیگر زندانیان اردوگاه، به آشویتس تبعید شد.

رجینا برای کار اجباری به چندین اردوگاه دیگر منتقل شد. در آوریل ۱۹۴۵ رجینا توسط نیروهای شوروی آزاد شد. پس از جنگ، متوجه شد که خواهرانش، دو برادرش و والدینش کشته شده‌اند. رجینا و سم به هم پیوستند و در اردوگاه تبعیدی های فورنوالد در باواریا ازدواج کردند.