مطالب برجسته
برچسبها
عنوان دلخواه خود را برگزینید و در دایرهالمعارف به جستجوی درون مایههای مرتبط با آن بپردازید
نگاهی به تمامی سرگذشت ها
برای شناخت بیشتر تجربیات شخصی افراد در دوران هولوکاست، در بخش کارتهای هویت
هولوکاست: یک سایت آموزشی برای دانش پژوهان
در مورد تاریخ هولوکاست کاوش کنید و درک خود را از این واقعهی پیچیده با تحقیق از طریق مدارک، داستانهای شخصی، ویدئوها، عکسها، بازماندهها، نقشهها و اسناد دیگر، گسترش دهید.
تصاویر
مرور عکسها و بررسی مطالب مربوط به آن تصاویر در دانشنامه
آنچه باید بدانید
:
اگنس در سال 1939 برای مطالعه زبان فرانسه درسوئیس بود. او در 1940 به بوداپست بازگشت. بعد از اشغال مجارستان توسط آلمان در 1944، اگنس به سفارت سوئد پناهنده شد. او سپس برای رائول والنبرگ- دیپلمات سوئدی –آغاز به كار كرد كه می كوشید به یهودیان بوداپست با شیوه های متفاوت از جمله توزیع گذرنامه های حفاظتی كمک كند. هنگام ورود نیروهای شوروی به بوداپست، اگنس تصمیم گرفت به رومانی برود. وی بعد از جنگ، ابتدا به سوئد و استرالیا رفت و سپس به ایالات متحده مهاجرت کرد.
آلمانی ها در ماه مه 1940 به هلند حمله كردند. حدود یك سال پس از آن، هتی و سایر كودكان یهودی دیگر نتوانستند در مدارس عادی تحصیل كنند. در سال 1942، آلمانی ها صاحب محل كسب و كار پدر او شدند. پدر هتی سعی كرد ثابت كند كه خانواده اش از یهودیان سفاردی [ یهودیان شبه جزیره ایبری] است و به این ترتیب، آنها از بازداشت سال 1943 معاف شدند. پدر هتی تصمیم گرفت كه خانواده اش باید آمستردام را ترك كنند و هتی نزد خانواده ای در جنوب هلند مخفی شد. او و والدینش از مرگ نجات یافتند.
بلانکا تنها فرزند یک خانواده صمیمی در شهر لودز لهستان بود. پدرش در سال 1937 درگذشت. پس از تهاجم آلمان به لهستان، بلانکا و مادرش همراه با مادربزرگ او که قادر به سفر نبود، در لودز ماندند. در 1940، او مجبور شد تا با سایر بستگانش به محله یهودی نشین لودز برود. در آنجا بلانکا در یک نانوایی مشغول به کار شد. بعد از آن، او به همراه مادرش در بیمارستانی درمحله یهودی نشین لودز کار می کردند. و تا 1944 که به اردوگاه راونسبروک در آلمان تبعید شدند، در آنجا باقی ماندند. بلانکا و مادرش از اردوگاه راونسبروک به اردوگاه فرعی زاکسنهاوزن فرستاده شدند. بلانکا وادار به کار در یک کارخانه هواپیما سازی (Arado-Werke) شد. مادرش به اردوگاه دیگری فرستاده شد. نیروهای شوروی در سپتامبر 1945 بلانکا را آزاد کردند. بلانکا با زندگی در خانه های متروکه سفر خود را به سمت لودز آغاز کرد. او فهمید که هیچ یک از اعضای خانواده اش از جمله مادرش زنده نمانده اند. او سپس به سمت غرب به برلین حرکت کرد و سرانجام در اردوگاه آوارگان اقامت گزید. او در 1947 به ایالات متحده مهاجرت کرد.
والدین شارلین، هر دو از رهبران انجمن محلی یهودیها بودند. خانوادهی آنها در فعالیتهای اجتماعی شرکت داشتند. پدر شارلین، استاد فلسفه در دانشگاه ایالتی لووف بود. جنگ جهانی دوم با حملهی آلمان به لهستان در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ آغاز شد. شهر شارلین در بخش شرقی لهستان که بر اساس پیمان آلمان- شوروی، در اوت ۱۹۳۹ به تصرف شوروی درآمده بود، قرار داشت. آنها در منزل خود، در بخش تحت اشغال شوروی ماندند و پدر شارلین به تدریس ادامه داد. آلمان در ژوئن ۱۹۴۱ به شوروی حمله کرد و پس از اشغال شهر، پدر شارلین را دستگیر کردند. او دیگر پدرش را ندید. شارلین، مادر و خواهرش به اجبار به گتوی هوروخیف منتقل شدند. در ۱۹۴۲، شارلین و مادرش، پس از شنیدن شایعههایی مبنی بر تخریب گتو توسط آلمانیها، از گتو فرار کردند. خواهرش جداگانه پنهان شد اما دیگر خبری از او نشنیدند. شارلین و مادرش زیر بوتهای در ساحل رودخانه پنهان شدند و با پنهان شدن در زیر آب برای مدتی، از دستگیر شدن نجات یافتند. آنها چندین روز پنهان بودند. یک روز شارلین بیدار شد و متوجه شد که مادرش ناپدید شده است. شارلین به تنهایی در جنگلهای نزدیک هوروخیف زنده ماند و توسط نیروهای شوروی آزاد شد. او بالاخره به ایالات متحده مهاجرت کرد.
هنگام تهاجم آلمان به هلند در ماه مه 1940، تینا دانشجوی پزشکی بود. او و اعضای انجمن دختران دانشجو به نهضت زیرزمینی ملحق شدند و او از ابتدای جنگ یهودیان را در خانه خود مخفی می کرد. تینا در خروج قاچاقی کودکان یهودی از محله یهودی نشین، و همچنین یافتن مخفیگاه و تهیه گذرنامه های جعلی شرکت داشت و به عنوان پیک در نهضت زیرزمینی خدمت می كرد.
خانوادهی باربارا در ۱۹۳۳، به آمستردام در هلند نقل مکان کردند. آنها با آنا فرانک و خانوادهاش دوست شدند. آلمان در ۱۹۴۰ به هلند حمله کرد. دوست پسر باربارا، منفرد Manfred، که با گروه های زیرزمینی رابطه داشت، برای او مدارک جعلی گرفت. مادر، خواهر و پدر باربارا به اردوگاه وستربروک و سپس آشویتس تبعید شدند. باربارا با کمک مدارک جعلی زنده ماند و برای گروه مقاوت کار کرد. او کمک کرد تا یهودیان را پنهان کنند و حتی آنها را در آپارتمانی که با نام جعلی اجاره کرده بود پنهان کرد.
پربن در یک خانواده پروتستان در اسنکرستن، یک دهکده کوچک ماهیگیری متولد شد. در سال 1940، آلمانی ها به دانمارک حمله کردند. پربن به عنوان پیک در نهضت مقاومت مشغول فعالیت شد. وقتی که گشتاپو (پلیس مخفی حکومتی آلمان) در اکتبر 1943 شروع به دستگیری یهودیان در دانمارک کرد، پربن به پناهندگان کمک می کرد تا در خانه های نزدیک ساحل مخفی شوند و سپس آنها را به سمت قایق هایی هدایت می کرد که آنها را به سوئد می برد. در نوامبر 1943، پربن نیز مجبور شد به سوئد پناهنده شود. او در ماه مه 1945 به دانمارک بازگشت.
آلمانیها در ۱۹۴۴ شهر دیوید را که قبلاً ضمیمهی مجارستان شده بود، اشغال کردند. دیوید به آشویتس تبعید شد و با پدرش به پلاشوف منتقل شدند. وی به اردوگاه گراس-روزن و سپس به رایشنباخ فرستاده شد. او بین ۳ نفر از ۱۵۰ نفری بود که از انتقال به داخائو زنده ماندند. او پس از راهپیمایی مرگ از اینسبروک به سمت خط مقدم جنگ بین نیروهای ایالات متحده و آلمان، آزاد شد.
We would like to thank Crown Family Philanthropies and the Abe and Ida Cooper Foundation for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of all donors.