پربن مونک- نیلسن از اقدامات احتیاطی طی عبور قایق‌های حامل یهودیان به مکان‌های امن در سوئد می‌گوید

وقتی که ما آنها را به ساحل یعنی جایی که قایق منتظر بود می آوردیم، دقیقاً می دونستیم قایق چه موقع اونجاست. ما تعدادی... قایق معمولاً در سوئد مستقر بود و ما هر روز در یک زمان و مکان مشخص حاضر می شدیم. و بعد قایق می اومد و ما می تونستیم... مسافرها را سوار کنیم. و این بی خطر بود چون ما هر کاری می کردیم تا راه بین خونه ها و ساحل امن باشه. [مصاحبه گر می پرسد: "منظور شما از امن کردن چیست؟"] منظورم کارهایی است که بایستی انجام می دادیم تا اونها دستگیر نشن. باید می دیدیم که... در مسیر خطری نباشه که اونها رو تهدید بکنه. و اونها هم بایستی به روش خاصی عمل می کردن- خیلی ساکت و آرام. بعضی وقت ها با بچه ها مشکل داشتیم اما برای اینجور مواقع هم دکتر گاسفلدز را داشتیم. او به بچه ها دارو تزریق می کرد. اما بعضی وقت ها خیلی می ترسید چون می گفت، "من این مریض را نمی شناسم. چقدر دارو باید تزریق کنم...؟" اما هیچ اتفاقی نیفتاد. و همه آنها عبور کردند... و ما حتی یک مسافر هم از دست ندادیم.