Προτεινόμενο περιεχόμενο
Ετικέτες
Βρείτε θέματα που σας ενδιαφέρουν και αναζητήστε στην εγκυκλοπαίδεια περιεχόμενο σχετικό με τα θέματα αυτά
Δελτίο Ταυτότητας
Μελετήστε τις ταυτότητες για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις προσωπικές εμπειρίες ατόμων κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Το Ολοκαύτωμα: Τόπος μάθησης
Το Μουσείο έχει επιλέξει θεματικές ενότητες ως αφόρμηση για την περαιτέρω μελέτη του Ολοκαυτώματος.
Προσωπικό ιστορικό
Πλοήγηση σε όλες τις Προφορικές Μαρτυρίες
Πρέπει να διαβάσετε
:
Η Henny γεννήθηκε από εβραϊκή οικογένεια της ανώτερης μεσαίας τάξης στο Kovno της Λιθουανίας. Ο αδελφός της και εκείνη πήγαν σε ιδιωτικό σχολείο. Τον Ιούνιο του 1940, οι Σοβιετικοί κατέλαβαν τη Λιθουανία, λίγα όμως φαινόταν να έχουν αλλάξει μέχρι τη γερμανική εισβολή τον Ιούνιο του 1941. Οι Γερμανοί απέκλεισαν ένα γκέτο στο Kovno τον Αύγουστο του 1941. Η Henny και η οικογένειά της αναγκάστηκαν να μετακινηθούν στο γκέτο. Η Henny παντρεύτηκε στο γκέτο τον Νοέμβριο του 1943 και προίκα της ήταν ένα κιλό ζάχαρη. Επέζησε από αρκετές εφόδους κατά τη διάρκεια των οποίων ορισμένοι από τους φίλους και την οικογένειά της μεταφέρθηκαν αλλού. Η Henny μεταφέρθηκε και η ίδια στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Stutthof το 1944, όταν οι Γερμανοί εκκαθάρισαν το γκέτο του Kovno. Τοποθετήθηκε σε ομάδα καταναγκαστικής εργασίας. Οι Γερμανοί ανάγκασαν τη Henny και άλλους κρατούμενους σε πορεία θανάτου καθώς τα σοβιετικά στρατεύματα προχωρούσαν. Αφού τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν τη Henny το 1945, τελικά επανασυνδέθηκε με τον σύζυγό της και μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Ruth ήταν τεσσάρων ετών όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία και κατέλαβαν το Όστροβιτς. Η οικογένειά της μεταφέρθηκε σε γκέτο. Οι Γερμανοί ανέλαβαν τη διεύθυνση του φωτογραφείου του πατέρα της, αν και του επετράπη να συνεχίζει να εργάζεται εκτός του γκέτο. Πριν διαλυθεί το γκέτο, οι γονείς της Ruth έκρυψαν αλλού την αδερφή της και κατάφεραν να βρουν δουλειά σε ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας έξω από το γκέτο. Και η Ruth κρυβόταν, είτε σε κοντινά δάση είτε εντός του στρατοπέδου. Όταν το γκέτο διαλύθηκε, οι γονείς της Ruth χωρίστηκαν. Η Ruth εστάλη σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης πριν απελαθεί τελικά στο Άουσβιτς. Μετά τον πόλεμο, η Ruth ζούσε σε ένα ορφανοτροφείο στην Κρακοβία πριν επανενωθεί με τη μητέρα της.
Το 1939, Σλοβάκοι φασίστες κατέλαβαν το Topol'cany, όπου ζούσε ο Miso. Το 1942, ο Miso μεταφέρθηκε στο υπό σλοβακική διοίκηση στρατόπεδο Novaky και, στη συνέχεια, στο Άουσβιτς. Στο Άουσβιτς, του έκαναν τατουάζ τον αριθμό 65.316, που υποδήλωνε ότι πριν από αυτόν υπήρχαν 65.315 κρατούμενοι σε αυτήν τη σειρά αρίθμησης. Αναγκάστηκε να δουλέψει αρχικά στα έργα Buna και, στη συνέχεια, στον τομέα «Kanada» του Μπίρκεναου, εκφορτώνοντας τα εισερχόμενα τρένα. Στα τέλη του 1944, οι κρατούμενοι μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα στη Γερμανία. Ο Miso δραπέτευσε κατά τη διάρκεια μιας πορείας θανάτου από το Landsberg και απελευθερώθηκε από τις δυνάμεις των ΗΠΑ.
Ο Morris μεγάλωσε μέσα σε μια πολύ θρησκευόμενη οικογένεια Εβραίων και ήταν μέλος ενός σιωνιστικού αθλητικού σωματείου. Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1939, η πόλη του Morris υπέστη σοβαρές ζημιές. Η οικογένεια του Morris αναγκάστηκε να ζήσει σε γκέτο, και ο Morris υποχρεώθηκε σε καταναγκαστική εργασία. Μετά από μια περίοδο φυλάκισης στο Konskie, μια πόλη περίπου 30 μίλια από το Przedborz, ο Morris μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο του Άουσβιτς. Αποσπάστηκε στο υπο-στρατόπεδο Jawischowitz του Άουσβιτς. Τον Ιανουάριο του 1945, ο Morris αναγκάστηκε σε πορεία θανάτου και εστάλη πρώτα στο υπο-στρατόπεδο Troeglitz του στρατοπέδου συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ και, στη συνέχεια, στο Theresienstadt. Μετά τον πόλεμο, έμεινε για ένα διάστημα στην Τσεχοσλοβακία και τη Γερμανία προτού μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μετά την εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939, ο Siegfried το έσκασε με ένα φίλο. Αποπειράθηκαν να βγάλουν χαρτιά που θα τους επέτρεπαν να πάνε στη Γαλλία, αλλά τους παρέδωσαν στους Γερμανούς. Ο Siegfried φυλακίστηκε, μεταφέρθηκε στο Βερολίνο και, κατόπιν, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σαξενχάουζεν κοντά στο Βερολίνο τον Οκτώβριο του 1939. Ήταν από τους πρώτους Εβραίους της Πολωνίας που φυλακίστηκαν στο Σαξενχάουζεν. Οι κρατούμενοι βίωναν κακομεταχείριση και εξαναγκάζονταν σε καταναγκαστική εργασία. Μετά από δύο χρόνια, ο Siegfried απελάθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Γκρος-Ρόζεν, όπου εξαναγκάστηκε σε εργασία στο λατομείο. Τον Οκτώβριο του 1942, ο Siegfried απελάθηκε από το Γκρος-Ρόζεν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς στην κατεχόμενη Πολωνία. Όσο ήταν εκεί, ο Siegfried προσπάθησε να αξιοποιήσει την εμπειρία του ως φαρμακοποιός για να σώσει άρρωστους κρατούμενους. Καθώς οι σοβιετικές δυνάμεις πλησίαζαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς τον Ιανουάριο του 1945, ο Siegfried υποχρεώθηκε σε πορεία θανάτου από το στρατόπεδο. Όσοι κρατούμενοι δεν μπορούσαν να συνεχίσουν ή να ακολουθήσουν το ρυθμό εκτελούνταν. Ο Siegfried επέζησε.
Οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία το 1939 και δημιούργησαν ένα γκέτο στη Βαρσοβία το 1940. Μετά τη μεταφορά των γονέων της, η Doris κρύφτηκε μαζί με την αδελφή της και άλλους συγγενείς. Η αδελφή της και ένας θείος της έχασαν τη ζωή τους, και η Doris έμαθε ότι οι γονείς της είχαν σκοτωθεί. Η γιαγιά της αυτοκτόνησε. Η Doris βγήκε λαθραία από το γκέτο και ζούσε ως μη Εβραία υπηρέτρια και μαγείρισσα, τελικά όμως μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Ράβενσμπρουκ. Φτάνοντας εκεί, η Doris και η φίλη της Pepi σκέφτηκαν να πιουν δηλητήριο, όμως αποφάσισαν να μην το κάνουν.
We would like to thank Crown Family Philanthropies and the Abe and Ida Cooper Foundation for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of all donors.