Dora Unger

Η Dora, οι γονείς της, ο αδελφός, η θεία, ο θείος και δύο εξαδέλφια της ζούσαν μαζί στο σπίτι του παππού της στο Έσσεν της Γερμανίας. Οι Unger ήταν μια εβραϊκή οικογένεια που τηρούσε τις παραδόσεις και συνεπώς όταν η Dora ήταν 8 ετών, ξεκίνησε να παρακολουθεί τακτικά συναντήσεις της Brit HaNoar, μιας θρησκευτικής οργάνωσης νεολαίας.

1933-39: Τον Οκτώβριο του 1938, μια καθηγήτρια με δάκρια στα μάτια ήρθε σε μένα στη δημοτική πισίνα λέγοντας «Οι Εβραίοι δεν μπορούν πλέον να κολυμπούν εδώ». Μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 9 Νοεμβρίου, Εβραίοι συνελήφθησαν και η περιουσία τους καταστράφηκε. Ένας γείτονας προσπάθησε να μας προστατεύσει, αλλά εκείνη τη νύχτα καθώς η οικογένειά μου κρυβόταν αγκαλιασμένη, οι Ναζί έβαλαν στόχο το σπίτι μας. Ξαφνικά, ένα τσεκούρι πετάχτηκε μέσα από το παράθυρο και προσγειώθηκε δίπλα στο κεφάλι μου. Λίγες ημέρες αργότερα, διαφύγαμε στην Ολλανδία.

1940-45: Στο Άμστερνταμ, ως πρόσφυγες, οι γονείς μου δεν επιτρεπόταν να εργαστούν κι έτσι δεν μπορούσαν να παρέχουν για μένα και τον αδελφό μου. Ένας εβραϊκός οργανισμός αρωγής με έστειλε στο Buergerweeshuis, ένα ορφανοτροφείο στο οποίο υπήρχαν 80 εβραιόπουλα πρόσφυγες. Αμέσως μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ολλανδία τον Μάιο του 1940, η «Mama Wysmueller», μια Ολλανδή που εργαζόταν για τη διάσωση χιλιάδων παιδιών κανονίζοντας τη μεταφορά τους στην Αγγλία, ήρθε και είπε σε όλους μας να ντυθούμε. Μας μετέφεραν με λεωφορείο σε μια προβλήτα και μας έβαλαν στο Bodengraven, ένα σκάφος.

Η Dora πέρασε το υπόλοιπο του πολέμου στην Αγγλία. Οι γονείς της και ο αδελφός της σκοτώθηκαν στα στρατόπεδα του Σόμπιμπορ και του Άουσβιτς. Η Dora μετανάστευσε στο Ισραήλ το 1946.