پیشینه

در روز اول نوامبر ۲۰۰۵، مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامه‌ی ۶۰/۷ را که به موجب آن روز ۲۷ ژانویه به عنوان روز جهانی یادبود هولوکاست انتخاب شود را به تصویب رساند. این روز، سمبل آزادی اردوگاه آشویتس-بیرکناو، و به نشان احترام به قربانیان نازیسم انتخاب شد. این قطعنامه، از بسط برنامه‌های آموزشی برای حفظ هولوکاست و پیشگیری از نسل‌کشی‌های بیشتر حمایت می‌کند.

قطعنامه‌ی ۶۰/۷ نه تنها روز ۲۷ ژانویه را به عنوان روز جهانی یادبود قربانیان هولوکاست تعیین کرد بلکه در عین حال، هرگونه انکار هولوکاست را مردود شمرد. این قطعنامه، کشورهای عضو سازمان ملل را تشویق کرد که به صورت فعال، اماکنی که نازی ها در زمان اعمال «راه حل نهایی» مورد استفاده قرار داده بودند ( مثل، مراکز کشتار، اردوگاه‌های کار اجباری و زندان‌ها) را حفظ و از آنها نگهداری کنند. بر اساس اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر، این قطعنامه هر گونه "تعصب مذهبی، تحریک، آزار و اذیت و یا خشونت علیه افراد یا جوامع را با ریشه‌ی مبانی نژادی یا اعتقادات مذهبی" در سراسر جهان محکوم می کند.

در بزرگداشت شصتمین سالگرد آزادسازی اردوگاه آشویتس، شمع ها مسير خط آهنی را که به این اردوگاه

فعالیت‌هایی در راستای یادمان

نخستین مراسم یادبود، در ۲۷ ژانویه‌ی ۲۰۰۶ در مقر سازمان ملل در شهر نیویورک برگزار شد. حدود ۲۲۰۰ نفر در این برنامه حضور داشتند و به دلیل آنکه این برنامه به صورت زنده از تلویزیون پخش می‌شد، تعداد بسیار بیشتری در سراسر دنیا توانستند این برنامه را ببینند. مقر سازمان ملل هر ساله یک مراسم یادبود رسمی برگزار می‌کند. دفاتر سازمان ملل در سراسر دنیا و دفاتر دولتی دیگر نیز مراسم خود را برپا می‌کنند.

از سال ۲۰۱۰، سازمان ملل برای مراسم سالانه‌اش، موضوع خاصی را انتخاب می‌کند. سال ۲۰۱۰، موضوع  اصلی حول بازماندگان هولوکاست و درس‌هایی که آنها به نسل‌های آینده منقل می‌کنند چرخید. موضوع سال ۲۰۱۱، بر تجربیات زنان متمرکز بود. سال ۲۰۱۲، موضوع، «کودکان و هولوکاست» بود که بر تأثیرات خشونت‌های جمعی بر کودکان تمرکز داشت. سال ۲۰۱۳، مراسم‌ها، در مورد افراد و گروه‌هایی بود که درو دوران جنگ جهانی دوم، با به خطر انداختن جانشان « ده‌ها هزار یهودی، کولی‌های روما و سینتی و دیگران » را از مرگ غریب‌الوقوع توسط رژیم نازی نجات دادند.

موضوع سال ۲۰۱۴، روی گذرهایی در هولوکاست- از تبعید تا رهایی تمرکز داشت. در ۲۰۱۵، ایده‌ی اصلی این بود که چگونه تجربه‌ی هولوکاست، تأسیس سازمان ملل را پایه‌گذاری کرد. موضوع سال ۲۰۱۶، بررسی منشور سازمان ملل و اعلامیه‌ی جهانی سازمان ملل در ارتباط با هولوکاست بود.

در سال ۲۰۱۵، سی و نه  کشور، در مراسم‌های روز جهانی یادبود هولوکاست شرکت کردند. فعالیت‌ها در این ارتباط در هر کشور متفاوت بود. برخی، میزبان سخنرانی‌ها و همایش‌ها بودند و برخی دیگر فیلم‌ها و مستنداتی را در ارتباط با هولوکاست به نمایش گذاشتند. بقیه هم به یاد جانباختگان رژیم نازی شمع روشن کردند و یا نامشان را خواندند.

کشورهای زیادی، علاره بر برگزاری روز جهانی یادبود هولوکاست، مراسم یادبود ملی، در تاریخ‌هایی که به نوعی با وقایع هولوکاست ارتباط دارند برگزار می‌کنند. برای مثال، آرژانتین، روز ۱۹ آوریل، روز شورش گتو ورشو را به عنوان روز ملی تنوع فرهنگی وضع کرد. مجارستان روز ۱۶ آوریل را به یادبود برپایی گتو مونکاچ به عنوان روز ملی هولوکاست تخصیص داد.  در سال ۱۹۷۹، کنگره‌ی ایالات متحده، روزهای یادبود را که معمولا در اواسط آوریل و اوایل ماه مه واقع می‌شود برای یادآوری قربانیان آلمان نازی تعیین کرد. روزهای یادبود آمریکا با شوآ، سالگرد یادبود هولوکاست در اسرائیل مطابق است.