آرتور کارل هانس اورتلت Arthur Karl Heinz Oertelt

آرتور کارل هانس- که معمولاً هانس نامیده می شد- در یک خانواده یهودی متدین در پایتخت آلمان به دنیا آمد. او و برادر بزرگترش، کرت، هم در مدرسه دولتی و هم در مدرسه مذهبی تحصیل کردند. هانس هنگامی که بسیار کوچک بود، پدرش را از دست داد و مادرش که خیاط لباس زنانه بود، به دشواری هزینه زندگی را تأمین می کرد. او و پسرانش در یک منطقه عمدتاً مسیحی نشین زندگی می کردند.

۱۹۳۳-۳۹: هنگامی که گروه ضربت نازی ها سرودی درباره چکیدن خون یهودیان از چاقوهایشان می خواندند، وحشت می کردم. اما ما پول کافی برای خروج از برلین نداشتیم. در اواخر سال ۱۹۳۹، من و یهودیان دیگر را مجبور کردند تا برای شرکت های ساختمانی آلمان کار کنیم. بسیاری از ما تاجر و حرفه ای بودیم و به همین خاطر به کار یدی عادت نداشتیم. ما خاک را بیل می زدیم و سنگ ها را با دست حمل می کردیم. عابران به ما پوزخند می زدند و آموزگاران، شاگردانشان را می آوردند تا ریخت و قیافه یهودیان را به آنها نشان دهند.

۱۹۴۰-۴۴: در مارس ۱۹۴۳، من و کرت و مادرم به تِرِزیَن اشتاد Theresienstadt تبعید شدیم و خیلی زود تمام بدنمان پر از شپش، کک و ساس شد. تمام فکر و ذکرمان غذا بود. یک مشت آدم تنبل سوپ را از بشکه های بزرگ در ظرف های ما می ریختند و چون حتی زحمت هم زدن آن را هم به خودشان نمی دادند، تمام تکه های خوب غذا ته بشکه باقی می ماند. باید درست زمان بندی می کردم. اگر جلوی صف می ایستادم، معمولاً قسمت آبکی سوپ نصیبم می شد. اگر خیلی عقب می ایستادم، یا هیچ چیز به من نمی رسید یا از سر بشکه جدید، سوپ آبکی نصیبم می شد.

هانس سرانجام در آوریل ۱۹۴۵ در حوالی فلوسنبرگ Flossenbürg آزاد شد، و در سال ۱۹۴۹ به ایالات متحده مهاجرت کرد. کرت نیز از جنگ جان سالم به در برد، اما مادر آنها در آشویتس جان سپرد.