بلا بِلاو Bela Blau

بلا در شهر براتیسلاوا که در سواحل رودخانه دانوب قرار داشت زندگی می کرد. این شهر دارای جمعیت بزرگی از یهودیان بود. بلا یکی از هشت فرزند خانواده‌ای یهودی و پدرش تاجر پوست بود. او در سن ۱۶ سالگی به عنوان فروشنده در یک شرکت نساجی شروع به کار کرد. در سال ۱۹۳۰ او برای خدمت ۱۸ ماهه به ارتش فراخوانده شد.

۱۹۳۳-۳۹: من و همسرم به شهر اسلواکیایی زیلینا نقل مکان کردیم. در نوامبر ۱۹۳۷ پسر ما به دنیا آمد. من تا سال ۱۹۳۸ در یک شرکت عکاسی کار می کردم تا این که به دلیل یهودی بودن من را اخراج کردند. زمانی که در سال ۱۹۳۹ اسلواکی های فاشیست به قدرت رسیدند، ما را مانند بقیه‌ی یهودی‌ها از خانه هایمان بیرون کردند. ما به حاشیه شهر نقل مکان کردیم و من در یک شغل موقت شروع به کار کردم. ما نمی دانستیم چه زمان می‌آیند تا ما را تبعید کنند.

۱۹۴۰-۴۴: در سال ۱۹۴۲ ما به آشویتس تبعید شدیم. در آن جا همسر و پسرم جان سپردند. من را برای کار اجباری به محل دیگری فرستادند. زمانی که "کانادا" کناره گیری کرد، ما وسایل مصادره شده زندانیان را دسته بندی کردیم و آماده کردیم که به آلمان بفرستند. من چند ساعت در روز کار دفتری انجام می دادم. در اردوگاه، با مگدا، یک زن اسلواکیایی آشنا شدم. به او گفتم که چگونه می‌تواند بعد از جنگ من را پیدا کند. من برای او توضیح دادم: "شماره من ۶۵۰۶۶ و شماره‌ی تو ۲۳۱۸ است. ۱۱=۶+۵ ، ۱۲=۶+۶ ، ۲۳=۱۱+۱۲ و ۱۸=۶×۳. به همین سادگی."

پس از پایان جنگ، بلا و مگدا در کشور چکسلواکی ازدواج کردند، در آن جا کسب و کار کوچکی داشتند. بعد از مهاجرت اولشان به اسراییل، آن ها در سال ۱۹۶۵ در استرالیا ساکن شدند.