برتا فالکنشتاین Bertha Falkenstein

برتا یکی از دو فرزند خانواده بود و در روستای کوچک برگهایم، در جایی که پدرش کشاورزی می‌کرد بزرگ شد. پس از آنکه با لئو فالکنشتاین ازدواج کرد، در هوخنایکله Hochneukirch، در ۲۰ مایلی شمال غربی کولون اقامت گزید. همسرش در کارخانه‌ی تولید سیگار پدرش «ایزاک فالکنشتاین و پسران» کار می کرد. برتا و لئو شش فرزند داشتند و آنها را بر اساس اصول آیین یهود بزرگ می‌کردند.

۱۹۳۳-۳۹: در ۱۹۳۷ یوهانا، دختر برتا، با دو دخترش نزد آنها آمد تا مدتی را با آنها در هوخنایکله زندگی کنند. همسر یوهانا، کارل، برای پیدا کردن کار با مشکل برخورد کرده بود که بخشی از آن، به دلیل تبعیض بر علیه یهودیان بود که پس از به قدرت رسیدن نازی‌ها در سال ۱۹۳۳در حال شدت گرفتن بود. دخترها از بازی در حیاط خانه‌ی فالکنشتاین لذت می بردند و به مادربزرگشان را در جمع آوری میوه از باغچه و گل و سبزی تازه از باغ کمک می کردند.

۱۹۴۰-۴۴: در ۱۹۴۲ برتا و لئو به گتوی ترزین اشتاد در چکسلواکی تبعید شدند. چند ماه بعد، لئو از بیماری و سوء تغذیه فوت کرد. هنگامی که دختر برتا، یوهانا و خانواده اش در پایان ژوئن همان سال به ترزین‌اشتاد تبعید شدند، برتا آنها را در ایستگاه ملاقات کرد. یوهانا از دیدن لاغری مادرش افسرده شد و نتوانست جلوی گریه خود را جلوی دخترانش، مارگوت و لوره بگیرد.

در مه ۱۹۴۴، برتای ۶۶ ساله به آشویتس فرستاده شد و در آنجا کشته شد. مارگوت تنها عضوی از خانواده‌ی درجه دوم آنها بود که از ترزین‌اشتاد و آشویتس نجات پیدا کرد.