یوانکا یُویچیچ بابونویچ Jovanka Jovicic Babunovic

یوانکا یکی از شش فرزند خانواده‌ای ارتدکس صربی در شهری کوچک در بخش بوسنیایی یوگسلاوی بود. والدینش از ملی‌گراهای مطرح صرب بودند. یوانکا در ۱۹۱۲ پس از پایان مدرسه‌ی متوسطه در فوکا، همراه با والدینش به شهر چند ملیتی سارایوو رفت. در آنجا او با مارکو بابونویچ آشنا و در ۱۹۱۶ ازدواج کرد. آنها صاحب سه فرزند شدند.

۱۹۳۳-۳۹: یوانکا عضوی فعال از کلیسای ارتدکس صرب بود. شوهرش یک تاجر موفق بود و یوانکا از چندین مؤسسه‌ی خیریه حمایت می‌کرد. آرمان‌های مورد علاقه‌ی او، کمک به خانواده‌های نیازمند در سارایوو و زادگاهش فوکا بود. او ساخت زنگ برای کلیساهای ارتدکس صرب را در بخش‌های فقیر روستا نشین بوسنی حمایت می کرد.

۱۹۴۰-۴۴: آلمانی‌ها در ۱۹۴۱ به یوگسلاوی حمله کردند. بهار همان سال، مومیر، پسر یوانکا که در آلمان درس می‌خواند، به عنوان «دشمن خارجی» دستگیر و به داخائو فرستاده شد. پس از اشغال سارایوو توسط فاشیست‌های کرواسی در همان سال، شوهر یوانکا به دلیل آنکه رهبر صرب‌ها بود و پسر دیگرش به صربستان فرار کرده بود دستگیر شد. یوانکا همراه با خواهرش و دخترش در سارایوو ماند. آنها در ۱۹۴۴ توسط پلیس کروات دستگیر شدند. آز آنجا که یوانکا تغییر دین به کاتولیسم رومی را نپذیرفت به باز داشتگاه تحت کنترل کروات‌ها تبعید شد.

یوانکا در اواخر ۱۹۴۴، در بازداشتگاه یاسنویچ درگذشت. او ۵۰ ساله بود.