موریتس واینبرگ Maurits Wijnberg

موریتس یکی از چهار فرزند خانواده‌ای یهودی و مذهبی بود که در شهر لیک زندگی می‌کردند. وقتی ۱۲ سال داشت، خانواده‌ی او به شهر ازووله Zwolle نقل مکان کردند. آنها در آنجا یک هتل متناسب با اصول مذهبی برای یهودیان را مدیریت می‌کردند. در همان سال، موریتس به بیماری مننژیت مبتلا شد. وی بعد از بدست آوردن سلامتی‌اش برای جبران زمانی که از مدرسه غایب بود تلاش بسیاری کرد و شاگرد اول شد.

۱۹۳۳-۳۹: موریتس به همراه خواهر کوچکترش در یک سازمان صهیونیستی محلی فعال بود. یکی از فعالیت‌های این گروه، جمع آوری کمک برای فلسطین (ییشاو) بود. هر روز شنبه که والدینش به همراه خواهرش برای قدم زدن بیرون می‌رفتند، او و برادرانش به کارت بازی مشغول می‌شدند. این کار در روز مقدس مجاز نبود بنابراین هنگامی که پدر و مادر از قدم زدن باز می‌گشتند، پسرها به سرعت کارت‌ها را زیر میز پنهان می‌کردند.

۱۹۴۰-۴۳: بعد از مرگ پدر موریتس در سال ۱۹۴۱، او در اداره‌ی هتل به مادرش کمک می‌کرد. او و خواهرش صبح زود از خواب بلند می‌شدند تا برای مهمانان صبحانه درست کنند. آلمانی‌ها در سال ۱۹۴۲ دارایی‌ها و هتل آنها را ضبط کردند (آریانیزاسیون) و خانواده‌ی واینبرگ مجبور به ترک آنجا و زندگی در یک کلبه شدند. موریتس در ماه اوت با دوست دخترش بب یاکوبز ازدواج کرد. آنها با یکدیگر پنهان شدند اما هنگامی که شایعاتی مبنی بر تبعید خویشاوندانشان در صورت ادامه‌ی پنهان شدن آنها به گوششان رسید، از محل اختفای خود خارج شدند. در سپتامبر ۱۹۴۲ موریتس به اردوگاه کار اجباری در هلند تبعید شد.

در روز ۳۱ ژانویه ۱۹۴۳، موریتس از اردوگاه کار به آشویتس تبعید شد و در همان جا جان سپرد. او ۲۵ سال داشت.