پینهاس گالپرین Pinchas Galperin

پینهاس یکی از ۱۶ فرزندی بود که در یک خانواده‌ی یهودی به دنیا آمد. فقط ۹ فرزند از فرزندان خانواده گالپرین به سن بلوغ رسیدند. پدر پینهاس در یک دفتر چاپ روزنامه‌ی یهودی حروفچین بود و مادرش یک فروشگاه کوچک خواربار را اداره می کرد. پس از جنگ جهانی اول، پینهاس با سارا برن‌اشتاین ازدواج کرد، این زوج پس از آن به شهر شولی Siauliai در لیتوانی رفتند و صاحب سه فرزند شدند.

۱۹۳۳-۳۹: پینهاس و سارا یک مغازه فروش محصولات لبنی داشتند. آنها شیر، کره و پنیر را از کشاورزان محلی می خریدند و به مردم می فروختند. هر روز صبح زود برای خرید محصولات مورد نیاز مغازه از خواب بیدار می شدند. این خانواده به کنیسه‌ی لندکریمر در شولی می رفتند--کریمر در زبان آلمانی به معنای "تاجر کوچک" است. در سال ۱۹۳۹ آلمان کشور لهستان را اشغال کرد. در آن زمان هنوز لتوانی یک کشور آزاد بود.

۱۹۴۰-۴۳: یک سال پس از این که نیروهای جماهیر شوروی لیتوانی را تسخیر کردند، نیروهای آلمان در ژوئن سال ۱۹۴۱ وارد شهر شولی شدند و در آن جا یک گتو [شولی] بر پا کردند. در ۵ نوامبر سال ۱۹۴۳، نیروهای نازی دستورهای متناقضی برای کار ارایه دادند. همه سردرگم بودند. پلیس یهودی اخطار داد که همانروز همه یک کار خاص داشته باشند. سارا در گروه خاصی نبود، پینهاس عضو گروهی بود ولی آنروز مرخصی گرفته و در خانه بود. او نشان یهود خود را که برای ترک گتو لازم بود، به همسرش داد تا وی بتواند عضو گروهی در کارخانه ای در همان نزدیکی شود. او به همسرش اطمینان داد که "من مرد قویی هستم، نمی توانند من را ببرند."

هنگامی که سارا در محل کار خود بود، پینهاس را محاصره کردند. سارا بعدا فهمید که همسرش به آشویتس تبعید شده و در آن جا با گاز کشته شده است.