سم اشپیگل Sam Spiegel

سم در میان پنج فرزند خانواده‌ای یهودی مذهبی، بزرگترین فرزند بود. آنها در شهر کوژینیسته، شهری در شرق لهستان زندگی می‌کردند. پدرش صاحب یک کارخانه‌ی کفش و مادرش خانه‌دار بود و از بچه‌ها و خانه نگهداری می‌کرد. کوژینیتسه یک جامعه‌ی یهودی فعال داشت که بیش از نیمی از جمعیت شهر را تشکیل می‌دادند.

۱۹۳۳-۳۹: در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹، آلمان به لهستان حمله کرد. صبح همان روز، خانواده‌ی اشپیگل صدای آژیر حمله‌ی هوایی را شنیدند و خانه را تخیله کردند. پانزده دقیقه بعد یک بمب به ساختمان آنها اصابت کرد. در آن زمان سم ۱۷ ساله بود. پس از اشغال شهر توسط نیروهای آلمان، آنها فوراً شروع به اعمال سیاست‌های ضدیهود کردند. مدارس یهودی بسته شد، رهبران دستگیر شدند و طلاها، خزها و دیگر اشیای قیمتی ضبط شد. افرادی که از این قوانین اطاعت نمی‌کردند، به شدت مجازات می‌شدند.

۱۹۴۰-۴۵: در ۱۹۴۰، خانواده‌ی سم مجبور شد به گتوی کوژینیتسه، یک منطقه‌ی شش بلوکی از شهر که با سیم خاردار محصور شده بود، نقل مکان کند. شرایط زندگی بسیار سخت و ازدحام در آنجا (۵۰۰۰ نفر ساکن آنجا بودند) منجر به بیماری و مرگ می‌شد. سم به کار اجباری گمارده شد. در سپتامبر ۱۹۴۲، او به پیونکی، اردوگاه کار اجباری که تسلیحات تولید می‌کرد، منتقل شد. سه روز بعد، سم فهمید که گتوی کوژینیتسه تخلیه شده و ساکنانش، شامل خانواده‌ی او به کشتارگاه تربلینکا تبعید شده‌اند. در۱۹۴۴، او به آشویتس تبعید شد و به اردوگاه فرعی آن، گلایویتس منتقل شد.

در ژانویه ۱۹۴۵، با پیشروی ارتش شوروی، اس‌اس، زندانیان را از گلایویتس تخلیه کرد. سم پس از چهار روز راهپیمایی مرگ در هوای سرد، به بلخ‌هامر، اردوگاه فرعی آشویتس رسید. زندانیان موقتاً در آنجا استراحت کردند. همان شب او و چندین زندانی دیگر فرار کردند. سم پس از حدود ۱۰ روز پنهان شدن در جنگل، توسط نیروهای شوروی آزاد شد.