سوزان لدرمن Susanne Ledermann

سوزان کوچکترین فرزند پدر و مادری یهودی در برلن، پایتخت آلمان بود. آنها دو دختر داشتند. پدرش یک وکیل موفق بود. سوزان که نزدیکانش او را سنی صدا می‌کردند بازی کردن با خواهرش در ایوان خانه را دوست داشت و از رفتن به پارک و باغ وحش برلن با خانواده‌اش لذت می‌برد.

۱۹۳۳-۳۹: بعد از به قدرت رسیدن حزب نازی در ژانویه ۱۹۳۳، داشتن موکلان غیریهودی برای وکلای یهودی غیرقانونی شد. هنگامی که سوزان ۴ سال داشت، کسب و کار وکالت پدرش تعطیل شد و خانواده‌ی لدرمن‌ به هلند نقل مکان کردند. سوزان در ۶ سالگی در آمستردام به مدرسه رفت. او دانش‌آموز خوبی بود و به سرعت در میان همسایگانشان دوست پیدا کرد. بعضی از دوستانش نیز پناهندگان یهودی از آلمان بودند.

۱۹۴۰-۴۴: در ۱۴ مه ۱۹۴۰، سوزان صدای غرش هواپیماهای آلمانی که مشغول بمباران روتردام در ۳۵ مایلی آنها بودند را شنید. آمستردام خیلی زود توسط آلمانی‌ها اشغال شد. هنگامی که سوزان ۱۳ سال داشت، آلمانی‌ها یهودیان را به زور از مدرسه اخراج کردند و سوزان در مدرسه‌ی یهودی‌ها نام نویسی کرد. تا ژوئن ۱۹۴۲ آلمانی‌ها یهودیان را به ظاهر برای کار به اردوگاه‌های واقع در «شرق» تبعید می‌کردند. پدر سوزان که به عنوان مترجم برای انجمن یهودیان فعالیت می‌کرد باور داشت که تا زمانی که قانون را رعایت کنند و از دستورالعمل‌های آلمانی‌ها تبعیت کنند خانواده‌اش آسیبی نمی‌بیند.

در ۲۰ ژوئن ۱۹۴۳، سوزان و پدر و مادرش به اردوگاه وستبروک در هلند تبعید شدند. در سال ۱۹۴۴ آنها به آشویتس فرستاده شدند، سوزان در آنجا جان سپرد. او ۱۵ سال داشت.