اردوگاه های اصلی نازی ها در اروپا، ژانویه 1944

آلمانی ها در سرتاسر اروپای تحت اشغال خود، افرادی را که در برابر سلطه جویی های آنان مقاومت می کردند و همچنین کسانی را كه از نظر آنان، به لحاظ نژادی پست یا از نظر سیاسی غیرقابل قبول محسوب می شدند، دستگیر می کردند. افرادی که به دلیل مقاومت در برابر حکومت آلمان دستگیر می شدند عمدتاً به اردوگاه های بیگاری یا کار اجباری فرستاده می شدند. آلمانی ها یهودیان سراسر اروپای اشغالی را به اردوگاه های مرگ در لهستان تبعید می كردند و در آنجا آنها را به صورت سازمان یافته می کشتند، و یا آنها را برای بیگاری به اردوگاه های کار اجباری می فرستادند. از اردوگاه های موقت مانند وستربورک، گورس، مشلن، و درانسی در اروپای غربی و اردوگاه های کار اجباری مانند بولزانو و فوسولی دی کارپی در ایتالیا به عنوان مراکز جمع آوری یهودیان استفاده می شد که در آن زمان با قطار به اردوگاه های مرگ تبعید می شدند. طبق گزارشات اس اس، در ژانویه 1945، نام بیش از 700.000 زندانی در اردوگاه های کار اجباری ثبت شده بود.