دکتر هرولد هربست، از ملاقاتش با یک زندانی در آستانه‌ی مرگ در بوخنوالد می‌گوید

یکی از بیادماندنی ترین بخش های آن زمانِ خاص که در میان بازداشتگاه ها و اطراف بازداشتگاه ها قدم می زدم، هنگامی بود که به پشت این بازداشتگاه ها رفتم تا ببینم چه خبر است. و همینطور که از کنار یک پنجره کوچک- که احتمالاً یک فوت مربع بود- عبور می کردم، صدایی شنیدم و برگشتم و دیدم که یک اسکلت زنده با من حرف می زند و می گوید: "شکر خدا که آمریکایی ها آمده اند." حس غریبی در آدم به وجود می آمد. تا حالا شده است که با یک اسکلت حرف بزنید و او هم جواب شما را بدهد؟ من داشتم این کار را می کردم. و بعد انبوهی از این موجودات را دیدم... منظورم این اسکلت هایی است که آلمانی ها پشت سرشان به جای گذاشته بودند.