در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، پیتر بلک، مورخ، برای دفتر تحقیقات ویژه‌ی وزارت دادگستری ایالات متحده کار می‌کرد. وی یکی از اعضای گروه ردیابی و تعقیب قانونی افراد مظنون به جنایات جنگی بود. بعدها بلک به عنوان یک مورخ ارشد در موزه‌ی یادبود هولوکاست ایالات متحده مشغول به کار شد.
دادگاه نظامی بین المللی برای مقابله با کشوری که بر علیه کشورهای دیگر، یک جنگ تهاجمی را طرح‌ریزی، تصویر و برپا می‌کند تشکیل شد. به این باید به عنوان پیشرفتی بزرگ نگاه کرد. پیش از جنگ جهانی دوم، هیچ تشکیلات بینالمللی برای رسیدگی به این مسئله وجود نداشت. پس از جنگ جهانی دوم، سازمان ملل متحدی به وجود آمده است که به رغم ناکارآمدی، در صورت حمله‌ی کشوری به یک کشور دیگر، واکنش نشان خواهد داد. اکنون قدم بعدی این است که هنگامی که کشوری از هم فرو می‌پاشد، یا یک گروه اقلیت در یک کشور، اقلیتی دیگر را در همان کشور قتل‌عام می‌کند، چه باید کرد. این چیزی است که شاید شکل‌گیری یک دادگاه بینالمللی، قطعأ شکل‌گیری یک واکنش بینالمللی منسجم تر و همچنین واکنش سریع تر در جهت تأمین سرپناه برای پناهندگان- که باید آن را از جنگ جهانی گذشته آموخته باشیم- مؤثر باشد؛ تمام این ابتکار عمل‌ها باید در آینده در نظر گرفته شود. اینکه آیا ما خواهیم توانست از تمام کشتارها جلوگیری کنیم یا خیر، منظورم ما انسان‌هاست- نه تنها شهروندان ایالات متحده، که شهروندان جهان- خواهیم توانست از کشتارها جلوگیری کنیم یا خیر را هیچ کس نمی تواند تضمین کند. اما می‌توانیم تلاش کنیم که از کشتارها بکاهیم، می توانیم تلاش کنیم که برای مردمی که قربانیان احتمالی کشتارها هستند، سرپناه تأمین کنیم و این کار را به سرعت انجام دهیم. ما قطعاً می‌توانستیم این کار را دست کم در مورد رواندا سریع تر و احتمالاً در یوگسلاوی هم انجام دهیم. شرایط در هر یک از موارد متفاوت است، و ما به عنوان شهروندان جهان- و نه فقط ایالات متحده یا غرب- باید راهکارهایی مؤثر برای پرداختن به اغتشاشات داخلی، جنگ‌های داخلی و آزار و اذیت‌های داخلی بیابیم.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
