نوربرت جی. یاشاروف از تغییرات در شرایط زندگی یهودی‌ها در بلغارستان می‌گوید

یهودی‌ها باید از املاک خود دست می‌شستند. تا مدتی آنها اجازه داشتند یک آپارتمان یا چیزهایی شبیه به محل سکونت را برای استفاده‌ی خود داشته باشند اما آن هم در...در پاییز ۱۹۴۱ پس از قانون جدیدی که می‌گفت یهودیان اجازه‌ی زندگی در مناطق عمومی پایتخت را ندارند و باید در بخش یهودی یوچ بونار یا نزدیک به آن زندگی کنند، مورد تردید قرار گرفت. راه ما در اکتبر منتهی شد به خانه‌ی اشتراکی، آپارتمان یکی از خویشاوندانمان در نزدیکی منطقه‌ی یهودی‌ها، نه درون منطقه. اما قبل از آن، نقل مکان‌های دیگری را هم تجربه کردیم. در منزل خودمان، که یک ساختمان سه طبقه بود، ما طبقه‌ی دوم را که بهترین طراحی را داشت و سالها آنجا زندگی کرده بودیم را اشغال کردیم. اما همانطور که گفتم، به علت اینکه یهودی‌ها طعمه‌ی آسانی بودند، یک وکیل بلغاری که با یک زن آلمانی ازدواج کرده بود، به خانه‌ی ما را چشم داشت و آن را می‌خواست. از طریق روابطش با فاشیست‌ها و مقامات، به ما دستور داده شد که در کمتر از یک هفته آنجا را تخلیه کنیم. ما به طبقه‌ی پایین رفتیم، جایی که قبلاً از آن به عنوان دفتر کار استفاده می‌شد. چیزی که در ذهنم مانده این است که آن وکیل بلغاری به همراه همسر آلمانیش، پس از نقل مکان شروع به تطهیر آنجا کردند، نوعی مراسم مذهبی، با آب مقدس و چیزهای دیگر و این کار مشخصاً برای بیرون رفتن روح یهودی از ساختمان انجام شد.