تاریخ شفاهی

ویلیام (بیل) لوونبرگ از بیگاری در کوفرینگ- یکی از اردوگاه‌های فرعی داخائو- می‌گوید

بیل هنگام کودکی در مدرسه ای در بورگستاینفورت- شهری کوچک در نزدیکی مرز هلند- تحصیل می کرد. پس از به قدرت رسیدن نازی ها در آلمان در ژانویه 1933، بیل با یهودستیزی فزاینده ای روبرو شد و یکبار در مسیر خود به مدرسه اسرائیلی پسربچه ای به او حمله و چاقویی به سمت او پرتاب کرد. در سال 1936، او و خانواده اش آلمان را به مقصد هلند ترک کردند. بستگان آنها در آنجا بودند و آنها می پنداشتند که در امان خواهند بود. با این همه، پس از تهاجم آلمان به هلند در ماه مه 1940، قوانین یهودستیزانه- نظیر امر به استفاده از نشان یهودی- وضع شدند. بیل همراه با خواهر و والدینش به اردوگاه موقت وستربورک در هلند تبعید شدند. در اوت 1943، بیل از وستربورک به اردوگاه آشویتس در لهستانِ تحت اشغال آلمان تبعید شد. در اواخر سال 1943، پس از سرکوب شورش محله یهودی نشین ورشو به دست آلمانی ها، او از آشویتس به ورشو منتقل شد. بیل و دیگر زندانیان وادار شدند بقایای این محله یهودی نشین را منهدم کنند. با پیشروی نیروهای شوروی، بیل در صف راه پیمایی مرگ قرار گرفت و سپس با قطار به اردوگاه داخائو در آلمان منتقل شد. او در اواخر آوریل 1945 به دست نیروهای ایالات متحده آزاد شد.

نسخه كامل

برچسب‌ها


  • US Holocaust Memorial Museum Collection
​مشاهده‌ی ​منابع آرشیو

این صفحه به زبان های دیگر نیز در دسترس است:

Thank you for supporting our work

We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.