Podczas II wojny światowej ludzie często posługiwali się fałszywą tożsamością i podrobionymi dokumentami tożsamości, aby uniknąć władz nazistowskich. Fałszywa tożsamość była koniecznością dla członków ruchu oporu, organizacji pomocowych i Żydów, którzy mieli nadzieję na ukrycie swojej narodowości. Tworzenie wiarygodnych falsyfikatów o wysokiej jakości wymagało współpracy w konspiracji dziesiątek osób. Potrzebny był także zaawansowany sprzęt fotograficzny i drukarski. Dla Żydów pragnących ukryć swoją narodowość pozyskanie fałszywych dokumentów było niejednokrotnie kwestią życia lub śmierci.
Tym fałszywym dokumentem tożsamości posługiwał się Tadeusz J. Sarnecki w czasie II wojny światowej. Sarnecki współpracował z Radą Pomocy Żydom (kryptonim: „Żegota”) pod przybranym nazwiskiem „Kazimierz Hutecki”. Żegota była konspiracyjną organizacją pomocy Żydom na terenie okupowanej Polski zrzeszającą przedstawicieli polskich i żydowskich ugrupowań politycznych. Przy wsparciu rządu RP na uchodźstwie koordynowała działania na rzecz ratowania Żydów przed prześladowaniami i zagładą z rąk nazistów w okupowanej Polsce. W latach 1942–1944 Sarnecki wraz z żoną Ewą pełnili funkcję kurierów z ramienia Żegoty na Zamojszczyźnie i Lubelszczyźnie. Jeździli do obozów pracy przymusowej w tym regionie, w tym także do Piotrkowa Trybunalskiego, Radomia i Starachowic. Sarneccy potajemnie dostarczali uwięzionym tam Żydom pieniądze, dokumenty, żywność, leki i listy. Kilkakrotnie udało im się pomóc w ucieczce poprzez wyprowadzenie ludzi z tych obozów. Tadeusz i Ewa Sarneccy przeżyli wojnę.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
