مدارک
هویت جعلی برای تادئوس سارنیکی عضو زیگوتا
در جریان جنگ جهانی دوم، مردم اغلب از هویت‌های ساختگی و جعل اسناد هویتی برای فرار از مقامات نازی استفاده می‌کردند. هویت‌های جعلی برای مبارزان نیروی مقاومت، امدادگران و یهودیانی که امیدوار بودند به‌عنوان غیریهودی خود را معرفی کنند، ضروری بود. درست کردن اسناد جعلی با کیفیت بالا و قابل قبول، مستلزم همکاری مخفیانه‌ی ده‌ها نفر بود. همچنین به تجهیزات پیچیده عکاسی و چاپ نیاز داشت. برای یهودیانی که به‌عنوان غیریهودی عبور می‌کردند، به دست آوردن اسناد جعلی می‌توانست به‌معنای تفاوت بین زندگی و مرگ باشد.
تادئوس جی سارنیکی در طول جنگ جهانی داز این اسناد جعلی استفاده می‌کرد. سارنیکی با نام مستعار "کازیمیرز هوتیکی" با "شورای کمک به یهودیان" (با نام رمز "زیگوتا") همکاری داشت. زیگوتا یک سازمان مخفی نجات متشکل از لهستانی‌ها و یهودیان بود. با حمایت دولت در تبعید لهستان، این شورا اقداماتی را برای نجات یهودیان از آزار و اذیت و قتل توسط نازی‌ها هماهنگ می‌کرد. از سال ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۴، سارنیکا و همسرش، اوا، مخفیانه به‌عنوان پیک برای شعب زاموشچ و لوبلین در زیگوتا کار می‌کردند. آنها به‌عنوان پیک برای شعب زاموشچ و لوبلین در زیگوتا خدمت می‌کردند. آنها به اردوگاه‌های کار اجباری در منطقه، از جمله پیوترکوف تری‌بونالسکی، رادوم، و ستاراخوویتسه سفر می‌کردند. خانواده سارنکی به‌طور مخفیانه پول، اسناد، غذا، دارو و نامه‌ها را به یهودیانی که در آنجا زندانی بودند می‌رساندند. آنها حتی در چندین نوبت توانستند افراد را به‌صورت قاچاق از کمپ‌ها خارج کنند. اوا و تادئوس هر دو از جنگ جان سالم به در بردند.