Almanya Polonya'yı 1939'da işgal etti ve 1940'da Varşova'da bir getto kurdu. Ailesinin sürgüne gönderilmesinin ardından Doris, kız kardeşi ve diğer akrabalarıyla birlikte saklandı. Doris'in kız kardeşi ve amcası öldürüldü. Doris ailesinin de öldürüldüğünü öğrendi. Büyükannesi intihar etti. Doris gettodan kaçtı. Yahudi olmayan bir hizmetçi ve aşçı olarak yaşadı. Sonunda ise Ravensbrueck kampına götürüldü. Kampa getirilmelerinin ardından, Doris ve arkadaşı Pepi zehir yutmayı düşündüyse de, yapmamaya karar verdiler.
Banyoya gidiyorsak, ölmeyi bekliyorduk. Gerçekten de
bize zehirlendiğimizi ve gaz odasında öldürülmenin de
çok sürmeyeceğini söylüyorlardı.
Su aktığında çok şaşırdık. Gerçekten
duş aldık. Bu gri sabun ponza taşı gibi görünüyordu.
Yalnızca biraz daha yumuşaktı. Ancak gaz değildi. Duşlarımızı aldık,
binanın diğer tarafına götürüldük
ve çizgili üniformalı verdiler. O zaman neden içeri girmeden önce
zehir içmek istediğimizi anladım. Çünkü hiçbir grubun başındaki,
önümüzden giden kişi dışarı çıkmadı. Onları tanımıyorduk.
Saçları tıraşlanmıştı ve çizgili üniformalardan giyiyorlardı.
Bizde de aynı üniformalar vardı... Üniformaların bedenleri olmuyordu. Cüsseli kişilere
küçücük bir üniforma, daha ince kişilere
kocaman bir üniforma kalıyordu. Ama sağ çıktık. Numaralarımız ve bir üçgenimiz vardı.
Barakalara gönderildik. Barakalara vardığımızda,
Yahudilerin el yazısını gördük. İsimler, mesajlar… Çoğu Yidce
yazılmıştı. Ben okuyamasam da, Pepi bunların
isim olduğunu söyledi. İsimleri okudu. Anlayabiliyordum ben de.
Ben okuyup yazamıyordum. Kederli mesajların
ve isimlerinin yazıldığını söyledi. "Buradaydık, sonuncular biziz,
diğerlerine bizi hatırlamalarını söyleyin" yazıyordu. Çok üzücüydü.
We would like to thank Crown Family Philanthropies and the Abe and Ida Cooper Foundation for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of all donors.