Ναζιστική εξουσία
Ο Αδόλφος Χίτλερ αναδείχτηκε στην καγκελαρία της Γερμανίας στις 30 Ιανουαρίου 1933, δίνοντας τέλος στη γερμανική δημοκρατία. Καθοδηγούμενοι από ρατσιστικές και απολυταρχικές ιδέες, οι Ναζί κατέλυσαν θεμελιακές ελευθερίες και επεδίωξαν να δημιουργήσουν μια «λαϊκή» (Volk) κοινότητα. Σε θεωρητικό επίπεδο, η «λαϊκή» κοινότητα ένωνε όλες τις κοινωνικές τάξεις και τις περιοχές της Γερμανίας υπό τον Χίτλερ. Στην πραγματικότητα, το Τρίτο Ράιχ μετεξελίχθηκε ταχύτατα σε αστυνομικό κράτος, όπου κανείς κινδύνευε να συλληφθεί και να φυλακιστεί αυθαίρετα.
Τους πρώτους μήνες της θητείας του ως καγκελάριος, ο Χίτλερ εγκαινίασε μια συντονισμένη πολιτική «συγχρονισμού» αναγκάζοντας οργανώσεις, πολιτικά κόμματα και τις κυβερνήσεις των κρατιδίων να ευθυγραμμιστούν με τους στόχους των Ναζί, θέτοντάς τους υπό ναζιστική ηγεσία. Η κουλτούρα, η οικονομία, η εκπαίδευση και η δικαιοσύνη περιήλθαν υπό τον έλεγχο των Ναζί. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις διαλύθηκαν και εργαζόμενοι, υπάλληλοι και εργοδότες αναγκάστηκαν να ενταχθούν σε ναζιστικές οργανώσεις. Στα μέσα Ιουλίου 1933 το ναζιστικό κόμμα ήταν πλέον το μοναδικό που επιτρεπόταν στη Γερμανία. Το Ράιχσταγκ (το γερμανικό κοινοβούλιο) κατάντησε απλό πιόνι στη δικτατορία του Χίτλερ. Ο Φύρερ έμελε να αποτελεί το βασικό πυλώνα της κυβερνητικής πολιτικής.
Ο διορισμός μελών του ναζιστικού κόμματος αύξησε την εξουσία που ο Χίτλερ ασκούσε στους κρατικούς αξιωματούχους. Σύμφωνα με το ηγετικό δόγμα του ναζιστικού κόμματος, η εξουσία απέρρεε εκ των άνω και αναμενόταν απόλυτη υποταγή στους ανωτέρους σε κάθε επίπεδο της ναζιστικής ιεραρχίας. Ο Χίτλερ ήταν ο απόλυτος κύριος του Τρίτου Ράιχ.
Βασικές ημερομηνίες
27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1933
ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ REICHSTAG (ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ)
Ισχυριζόμενος ότι οι κομμουνιστές ήταν υπεύθυνοι για τον εμπρησμό που κατέστρεψε το κτίριο του Reichstag (γερμανικό κοινοβούλιο) στο Βερολίνο, ο Αδόλφος Χίτλερ εκμεταλλεύτηκε το συμβάν για να αναλάβει έκτακτες εξουσίες στη Γερμανία. Ο Χίτλερ έπεισε τον πρόεδρο της Γερμανίας, Πολ φον Χίντεμπουργκ, να κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Αναστάλθηκαν οι συνταγματικά κατοχυρωμένες ατομικές ελευθερίες.
5 ΜΑΡΤΙΟΥ 1933
ΟΙ ΝΑΖΙ ΔΕΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ (REICHSTAG)
Παρά την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που κηρύχθηκε το Φεβρουάριο του 1933 και τις έκτακτες εξουσίες που ανέλαβε ο Χίτλερ, οι Ναζί δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν κυβερνητική πλειοψηφία στις κοινοβουλευτικές εκλογές. Οι Ναζί συγκέντρωσαν το 45% περίπου των ψήφων. Αργότερα μέσα στο Μάρτιο του 1933, ο Χίτλερ παρουσίασε νομοσχέδιο με το οποίο η κυβέρνησή του αποκτούσε δικαίωμα να θεσπίζει νόμους χωρίς να πρέπει να περάσουν από ψηφοφορία στο γερμανικό κοινοβούλιο. Το νομοσχέδιο αυτό υπερψηφίστηκε, εν μέρει εξαιτίας των συλλήψεων πολλών κομμουνιστών και σοσιαλιστών αντιπάλων πριν τη σχετική ψηφοφορία.
23 ΜΑΡΤΙΟΥ 1933
ΤΟ REICHSTAG (ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ) ΠΑΡΕΧΕΙ ΣΤΟ ΧΙΤΛΕΡ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
Μετά την αποτυχία του ναζιστικού κόμματος να εξασφαλίσει πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, ο Χίτλερ παρουσίασε ένα νομοσχέδιο με το οποίο η κυβέρνησή του θα αποκτούσε νομοθετική εξουσία. Οι Ναζί, οι συντηρητικοί και το Κεντρώο Καθολικό Κόμμα στήριξαν τη λεγόμενη «Επιτρεπτική Νομοθετική Πράξη», με την οποία η κυβέρνηση του Χίτλερ έμελε να αποκτήσει νομοθετική εξουσία χωρίς τα νομοσχέδια να ψηφίζονται στο κοινοβούλιο για μια περίοδο τεσσάρων ετών. Οι κομμουνιστές και σοσιαλιστές αντίπαλοι συλλήφθηκαν πριν την ψηφοφορία. Τελικά, μόνο οι εναπομείναντες σοσιαλιστές αντιτέθηκαν στο μέτρο. Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε. Μετά από λίγο ο Χίτλερ έθεσε εκτός νόμου όλα τα πολιτικά κόμματα στη Γερμανία – με την εξαίρεση του ναζιστικού κόμματος.
30 ΙΟΥΝΙΟΥ 1934
Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΑΧΑΙΡΙΩΝ
Πραγματοποιείται εκκαθάριση της ηγεσίας των Ταγμάτων Εφόδου (SA) και άλλων υποτιθέμενων αντιπάλων του καθεστώτος του Αδόλφου Χίτλερ. Αυτή η εκκαθάριση έμεινε γνωστή ως η «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών». Πάνω από 80 ηγέτες των SA συλλήφθηκαν και εκτελέστηκαν χωρίς δίκη. Ο Χίτλερ ισχυρίστηκε ότι η εκκαθάριση αποτέλεσε αντίδραση σε συνομωσία των SA για την ανατροπή της κυβέρνησης. Τα Τάγματα Εφόδου (SA), υπό την ηγεσία του Ernst Roehm, είχαν επιδιώξει να αντικαταστήσουν το γερμανικό στρατό. Με την απομάκρυνση του Roehm ο Χίτλερ εξασφάλισε μεγαλύτερη στήριξη από το στρατό.
2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1934
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΦΟΝ ΧΙΝΤΕΜΠΟΥΡΓΚ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 87 ΕΤΩΝ
Ο Γερμανός πρόεδρος Πολ φον Χίντεμπουργκ πεθαίνει σε ηλικία 87 ετών. Με το θάνατο του Χίντεμπουργκ ο Χίτλερ σφετερίστηκε τις εξουσίες του προεδρικού αξιώματος. Ο στρατός έδωσε όρκο προσωπικής πίστης στον Χίτλερ. Έτσι, η δικτατορία του Χίτλερ στηρίχθηκε στο αξίωμά του ως Προέδρου του Ράιχ (επικεφαλής του κράτους), Καγκελαρίου του Ράιχ (επικεφαλής της κυβέρνησης) και Φύρερ (επικεφαλής του ναζιστικού κόμματος). Ο επίσημος τίτλος του Χίτλερ πλέον ήταν «Φύρερ και Καγκελάριος του Ράιχ».