Ο ναζιστικός ρατσισμός

Οι ναζιστικές αντιλήψεις και ιδέες για τη φυλή διαμόρφωσαν όλες τις πτυχές της καθημερινής ζωής και της πολιτικής στη ναζιστική Γερμανία. Ειδικότερα, οι Ναζί ενστερνίστηκαν την ψευδή ιδέα ότι οι Εβραίοι ήταν μια ξεχωριστή και κατώτερη φυλή. Αυτή η αντίληψη είναι γνωστή ως φυλετικός αντισημιτισμός.

Ο συνδυασμός των ναζιστικών αντιλήψεων και ιδεών για τη φυλή αναφέρεται μερικές φορές ως "ναζιστικός ρατσισμός" ή "ναζιστική φυλετική ιδεολογία". Όπως και άλλες μορφές ρατσισμού, ο ναζιστικός ρατσισμός βασίστηκε σε προκαταλήψεις και στερεότυπα. 

Οι Ναζί βασίστηκαν σε ιδέες για τη φυλή που ήταν ευρέως διαδεδομένες σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Ωστόσο, οι ιδιαιτερότητες του ναζιστικού ρατσισμού ήταν ακραίες. Βασίζονταν στην ερμηνεία του Αδόλφου Χίτλερ για τη φυλή. Στο βιβλίο του Mein Kampf (Ο Αγών μου, 1925), ο Χίτλερ εξήγησε τη ρατσιστική κοσμοθεωρία του. Είχε εξιδανικεύσει τη φυλετική καθαρότητα και τον φυλετικό ανταγωνισμό. Μετά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία στη Γερμανία, αυτές οι ιδέες αποτέλεσαν τον άξονα της κυβερνητικής πολιτικής. Οι ιδέες του Χίτλερ περί φυλής έχουν απαξιωθεί ευρέως ως εσφαλμένες και ανήθικες. 

Ο ναζιστικός ρατσισμός είχε ως αποτέλεσμα τον διωγμό και τη μαζική εξολόθρευση έξι εκατομμυρίων Εβραίων και εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων.

Εισαγωγή στον ναζιστικό ρατσισμό

Ο Αδόλφος Χίτλερ και οι Ναζί πίστευαν ότι ο κόσμος είναι χωρισμένος σε φυλές. 

Σύμφωνα με τους Ναζί, κάθε φυλή είχε τα δικά της χαρακτηριστικά. Αυτά τα χαρακτηριστικά, κατά τη ναζιστική άποψη, περνούσαν από τη μια γενιά στην άλλη. Όλα τα μέλη μιας φυλής θεωρητικά μοιράζονταν τα ίδια κληρονομικά χαρακτηριστικά. Αυτά τα χαρακτηριστικά καθόριζαν την εμφάνιση, την εξυπνάδα, τη δημιουργικότητα και τη δύναμη της φυλής. 

Οι Ναζί πίστευαν ότι κάποιες φυλές είχαν καλύτερα χαρακτηριστικά από άλλες. Σύμφωνα με τη ναζιστική σκέψη, οι φυλές με τα καλύτερα χαρακτηριστικά κυριαρχούσαν στις άλλες.  

Οι ναζιστικές ιδέες για την Άρια φυλή

Ο Χίτλερ και οι Ναζί κατηγοριοποιούσαν τους Γερμανούς στην «Άρια» φυλή. Σύμφωνα με τους Ναζί, οι Άριοι βρίσκονταν στην κορυφή της φυλετικής ιεραρχίας. Για τον λόγο αυτό, οι Ναζί θεωρούσαν τους Γερμανούς Άριους «ανώτερη φυλή».  

Οι Ναζί εξιδανίκευσαν τους Άριους ως ξανθούς, γαλανομάτες, αθλητικούς και ψηλούς. Αφίσες, φωτογραφίες και ταινίες της ναζιστικής προπαγάνδας έδειχναν ανθρώπους που αναπαρήγαγαν αυτό το πρότυπο. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι που οι Ναζί θεωρούσαν Άριους Γερμανούς δεν έμοιαζαν καθόλου έτσι. Για παράδειγμα, ο Αδόλφος Χίτλερ είχε καστανά μαλλιά και ήταν μέτριου αναστήματος. Οι Ναζί δεν καταδίωξαν ούτε δολοφόνησαν ανθρώπους αποκλειστικά με βάση το χρώμα των μαλλιών ή των ματιών.

Πίστευαν ότι έπρεπε να προστατεύουν τους Γερμανούς από τις κατώτερες φυλές. Για να παραμείνουν δυνατοί, νόμιζαν ότι έπρεπε να παραμείνουν φυλετικά καθαροί. Για τον Χίτλερ και τους Ναζί, οι Εβραίοι ήταν η μεγαλύτερη απειλή για την Άρια φυλή. 

Ναζιστικές φυλετικές διακρίσεις κατά των Εβραίων

Οι Ναζί καθόριζαν τους Εβραίους βάσει φυλής, όχι θρησκείας. Ισχυρίζονταν ότι οι Εβραίοι ανήκαν σε ξεχωριστή φυλή. Ισχυρίζονταν επίσης ότι οι Εβραίοι ήταν κατώτεροι από όλες τις άλλες φυλές. Ο ναζιστικός ορισμός των Εβραίων περιλάμβανε άτομα που δεν ασκούσαν τον Ιουδαϊσμό. 

Ο Χίτλερ και οι Ναζί θεωρούσαν ότι η «εβραϊκή φυλή» ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνη. Ότι εκμεταλλευόταν και έβλαπτε άλλες φυλές. Έτσι, αποκαλούσαν τους Εβραίους «παρασιτική φυλή». Συγκεκριμένα, πίστευαν ότι οι Εβραίοι ήταν παράσιτα που κατέστρεφαν την Άρια φυλή. Αυτή η ψευδής και προκατειλημμένη πεποίθηση ήταν ο λόγος που οι Ναζί καταδίωξαν τον εβραϊκό λαό. Ήθελαν να διαχωρίσουν τους Εβραίους από τους Άριους Γερμανούς. Προσπάθησαν να εξαναγκάσουν τους Εβραίους να εγκαταλείψουν τη Γερμανία. 

Οι αποτυχημένες προσπάθειες των Ναζί να προσδιορίσουν ανθρωπολογικά και να αναγνωρίσουν τον όρο φυλή 

Οι Ναζί προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την επιστήμη για να αποδείξουν τις φυλετικές τους θεωρίες. Επιστράτευσαν γιατρούς και άλλους επιστήμονες για να τους βοηθήσουν. Αυτοί οι ιθύνοντες προσπάθησαν να κατηγοριοποιήσουν τους ανθρώπους σε φυλές. Μέτρησαν και περιέγραψαν τα φυσικά χαρακτηριστικά τους, όπως μύτες, κρανία, μάτια και μαλλιά.

Αυτές οι απόπειρες κατηγοριοποίησης απέτυχαν να αποδείξουν τις ναζιστικές φυλετικές θεωρίες. Στην πραγματικότητα, οι προσπάθειές τους κατέδειξαν ακριβώς το αντίθετο, ότι τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούσαν να κατηγοριοποιηθούν επιστημονικά σε φυλές. Η ανθρωπότητα είναι εκ φύσεως ιδιαίτερα ποικιλόμορφη. Ωστόσο, αυτή η πραγματικότητα δεν σταμάτησε τους Ναζί. 

Ναζιστικές φυλετικές πολιτικές

Ο ναζιστικός ρατσισμός καθόρισε τον τρόπο με τον οποίο οι Ναζί αντιμετώπιζαν τους ανθρώπους στη Γερμανία. Οι άνθρωποι που οι Ναζί αναγνώριζαν ως Άριους επωφελήθηκαν από τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές των Ναζί. Εκείνοι που οι Ναζί αναγνώριζαν ως μη Άριους (συμπεριλαμβανομένων των Εβραίων) διώκονταν και υφίσταντο διακρίσεις. Για παράδειγμα, οι φυλετικοί νόμοι της Νυρεμβέργης στέρησαν από τους Εβραίους τα δικαιώματα της ιθαγένειας. Οι νόμοι απαγόρευσαν επίσης τη λεγόμενη φυλετική μίξη. Επιπλέον, οι Ναζί πραγματοποίησαν αναγκαστικές στειρώσεις ορισμένων ομάδων που θεωρούσαν υποδεέστερες. Οι διαδικασίες αυτές εμπόδιζαν τα άτομα με αναπηρία, τους Ρομά και τους μαύρους στη Γερμανία να αποκτήσουν παιδιά.

Ναζιστικός φυλετικός πόλεμος

Η ναζιστική ιδεολογία, συμπεριλαμβανομένου του ναζιστικού ρατσισμού, οδήγησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (1939-1945).

Ο πόλεμος ήταν μέρος της ναζιστικής φυλετικής θεωρίας. Οι Ναζί πίστευαν ότι οι φυλές ήταν προορισμένες να διεξάγουν πόλεμο μεταξύ τους. Γι' αυτούς, ο πόλεμος ήταν ένας τρόπος για την Άρια φυλή να αποκτήσει γη και πόρους. Συγκεκριμένα, οι Ναζί ήθελαν να κατακτήσουν εδάφη στην ανατολική Ευρώπη. Σχεδίαζαν να απομακρύνουν, να κυριαρχήσουν ή να δολοφονήσουν τους ανθρώπους που ζούσαν εκεί. Πίστευαν ότι οι Άριοι Γερμανοί έπρεπε να ελέγχουν αυτή τη γη, επειδή ήταν η υποτιθέμενη κυρίαρχη φυλή. Οι Ναζί ονόμασαν αυτό το έδαφος "ζωτικό χώρο" (Lebensraum). Ελπίζοντας να επιτύχουν αυτούς τους στόχους, οι Ναζί εισέβαλαν και κατέλαβαν μεγάλο μέρος της ανατολικής Ευρώπης, ξεκινώντας από την Πολωνία. Στην κατεχόμενη ανατολική Ευρώπη, οι Ναζί συμπεριφέρθηκαν με ακραία βιαιότητα. Καταπίεζαν και δολοφονούσαν αμάχους σε όλη την περιοχή.

Το Ολοκαύτωμα και ο Ναζιστικός Ρατσισμός

Ο ναζιστικός ρατσισμός οδήγησε στη μαζική δολοφονία έξι εκατομμυρίων Εβραίων. Οι Ναζί ισχυρίστηκαν ψευδώς ότι οι Εβραίοι ήταν κατώτερη φυλή. Ισχυρίστηκαν επίσης ψευδώς ότι όλοι οι Εβραίοι αποτελούσαν υπαρξιακή απειλή για τη Γερμανία και ότι έπρεπε να καταστραφούν. Παρακινούμενοι από αυτόν τον ρατσιστικό τρόπο σκέψης, οι Ναζί πραγματοποίησαν τη γενοκτονία των Εβραίων της Ευρώπης κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτή η γενοκτονία αναφέρεται ως Ολοκαύτωμα.

Σημαντικές ημερομηνίες

Ιούλιος 1925
Εκδίδεται ο πρώτος τόμος του Mein Kampf του Αδόλφου Χίτλερ
Ο Αδόλφος Χίτλερ γράφει ένα βιβλίο με τον τίτλο Mein Kampf ενώ βρισκόταν στη φυλακή με την κατηγορία της απόπειρας ανατροπής της γερμανικής κυβέρνησης. Ο τίτλος σημαίνει «Ο Αγών μου». Αυτό το βιβλίο είναι εν μέρει αυτοβιογραφία και εν μέρει πολιτικό μανιφέστο. Ο πρώτος τόμος εκδίδεται τον Ιούλιο του 1925 από τον εκδοτικό οίκο του Ναζιστικού Κόμματος. Ο δεύτερος τόμος εκδίδεται τον επόμενο χρόνο. Στο Mein Kampf, ο Χίτλερ αναπτύσσει τη ρατσιστική, αντισημιτική του κοσμοθεωρία. Αυτές οι ιδέες έθεσαν τα θεμέλια της ναζιστικής ιδεολογίας. Αφότου ο Χίτλερ αναλαμβάνει καγκελάριος της Γερμανίας το 1933, τα αποτελέσματά της είναι ολέθρια. 

7 Απριλίου 1933
Νόμος για την Αποκατάσταση της Επαγγελματικής Δημόσιας Υπηρεσίας
Τον Απρίλιο του 1933 οι Ναζί θεσπίζουν τον πρώτο τους εθνικό αντιεβραϊκό νόμο. Αυτός ο νόμος ονομάζεται «Νόμος περί Αποκατάστασης της Επαγγελματικής Δημόσιας Υπηρεσίας». Επιτρέπει στην κυβέρνηση να απολύει ορισμένους κρατικούς υπαλλήλους, συμπεριλαμβανομένων Εβραίων και πολιτικών αντιπάλων. Οι Ναζί ισχυρίζονται ότι ο νόμος θα κάνει την κυβέρνηση πιο αξιόπιστη και αποτελεσματική. Στην πραγματικότητα πρόκειται για εκκαθάριση. Είναι η πρώτη προσπάθεια των Ναζί να αποκλείσουν τους Εβραίους από τη γερμανική οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή.

14 Ιουλίου 1933
Νόμος για τη στείρωση
Στις 14 Ιουλίου 1933 το ναζιστικό γερμανικό καθεστώς θεσπίζει νόμο για τη στείρωση. Ο νόμος αυτός ονομάζεται "Νόμος για την Πρόληψη της Κληρονοµικώς Ασθενούς Καταγωγής". Επιτρέπει στην κυβέρνηση να στειρώνει με τη βία Γερμανούς με ορισμένες ασθένειες. Συγκεκριμένα, ο νόμος εφαρμόζεται σε άτομα που διαγιγνώσκονται με εννέα παθήσεις που επηρεάζονται από κληρονομικούς παράγοντες, όπως η κληρονομική κώφωση, η κληρονομική τύφλωση και η σχιζοφρένεια. Οι Ναζί στειρώνουν περίπου 400.000 άτομα βάσει αυτού του νόμου.