Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και το Ολοκαύτωμα (Άρθρο με περικοπές)

Κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η διάσωση των Εβραίων και άλλων θυμάτων των Ναζί δεν αποτελούσε προτεραιότητα για την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Εν μέρει λόγω του αντισημιτισμού (η προκατάληψη ή η εχθρότητα κατά των Εβραίων), του απομονωτισμού, της οικονομικής ύφεσης και της ξενοφοβίας (η προκατάληψη ή η εχθρότητα κατά των αλλοδαπών), η αμερικανική πολιτική κατέστησε δύσκολο για τους πρόσφυγες να αποκτήσουν τις θεωρήσεις εισόδου (βίζα) στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ καθυστέρησε επίσης στη δημοσιοποίηση εκθέσεων για τη γενοκτονία. Τον Αύγουστο του 1942 το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έλαβε τηλεγράφημα που αποκάλυπτε τα σχέδια των Ναζί για τη δολοφονία των Εβραίων της Ευρώπης. Η έκθεση, ωστόσο, δε διαβιβάστηκε στον αναφερόμενο παραλήπτη, τον ηγέτη των Αμερικανών Εβραίων Στίβεν Γουάϊζ (Stephen Wise). Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ζήτησε από τον Γουάϊζ, ο οποίος είχε λάβει την έκθεση σχεδόν ταυτόχρονα μέσω βρετανικών καναλιών, να μην τη δημοσιοποιήσει.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες απέτυχαν να δράσουν αποφασιστικά για την διάσωση των θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Στις 19 Απριλίου 1943, εκπρόσωποι των ΗΠΑ και της Βρετανίας συναντήθηκαν στις Βερμούδες για να βρουν λύση στα προβλήματα των προσφύγων που είχαν εκτοπιστεί λόγω του πολέμου. Στη διάσκεψη δεν ακούστηκαν σημαντικές προτάσεις. Το ίδιο έτος, ο Πολωνός μυστικός αγγελιοφόρος Γιαν Κάρσκι ενημέρωσε τον Αμερικανό πρόεδρο Φράνκλιν Ρούζβελτ για τις μαρτυρίες μαζικών δολοφονιών. Παρ’ όλα αυτά, οι αμερικανικές αρχές δεν πήραν κάποια πρωτοβουλία με στόχο τη διάσωση των προσφύγων παρά μόνο το 1944, όταν ο Ρούζβελτ δημιούργησε την Επιτροπή Προσφύγων Πολέμου (War Refugee Board). Την εποχή εκείνη τα τέσσερα πέμπτα των Εβραίων που έμελε να χαθούν στο Ολοκαύτωμα είχαν ήδη δολοφονηθεί. Την άνοιξη του 1944 οι Σύμμαχοι γνώριζαν πλέον τις επιχειρήσεις εξόντωσης με δηλητηριώδη αέρια στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Ορισμένοι ηγέτες των Εβραίων ζήτησαν χωρίς επιτυχία από την κυβέρνηση των ΗΠΑ να βομβαρδίσει τους θαλάμους αερίων και τις σιδηροδρομικές γραμμές που οδηγούσαν στο στρατόπεδο. Οι Αμερικάνοι αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν ότι τα αεροσκάφη τους δεν διέθεταν τον απαραίτητο εξοπλισμό για να πραγματοποιούν αεροπορικές επιδρομές εναντίον τέτοιων στόχων με επαρκή ακρίβεια, λέγοντας ότι οι Σύμμαχοι είχαν δεσμευτεί να βομβαρδίζουν αποκλειστικά στρατιωτικούς στόχους για να κερδίσουν τον πόλεμο όσο το δυνατόν ταχύτερα.