Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, διεθνή και εθνικά δικαστήρια διεξήγαγαν δίκες κατά των κατηγορουμένων για εγκλήματα πολέμου. Η δίκη των κορυφαίων Γερμανών αξιωματούχων ενώπιον του Διεθνούς Στρατοδικείου (International Military Tribunal/IMT) διεξήχθη στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας με δικαστές από όλες τις συμμαχικές δυνάμεις (Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο, Σοβιετική Ένωση και Γαλλία). Από τις 18 Οκτωβρίου 1945 έως την 1 Οκτωβρίου 1946 το Διεθνές Στρατοδικείο δίκασε 22 «σημαντικούς» εγκληματίες πολέμου κατά των οποίων απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες εγκλημάτων κατά της ειρήνης, εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και συνωμοσίας για την τέλεση τέτοιων εγκλημάτων. Δώδεκα κατηγορούμενοι που κρίθηκαν ένοχοι καταδικάστηκαν σε θάνατο, τρεις κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη και τέσσερις τιμωρήθηκαν με ποινές φυλάκισης από 10 έως 20 έτη. Το Διεθνές Στρατοδικείο αθώωσε τρεις από τους κατηγορούμενους. Στη Νυρεμβέργη στρατοδικεία των ΗΠΑ διεξήγαγαν άλλες 12 δίκες με κατηγορούμενους ανώτατους Γερμανούς αξιωματούχους. Κορυφαίοι γιατροί, μέλη των κινητών μονάδων εξόντωσης, μέλη της διοίκησης της γερμανικής δικαιοσύνης, μέλη της γερμανικού Γενικού Επιτελείου και κορυφαίοι Γερμανοί βιομήχανοι ήταν μεταξύ των ατόμων που δικάστηκαν.

Η συντριπτική πλειοψηφία των δικών για εγκλήματα πολέμου μετά το 1945 αφορούσαν κατώτερου βαθμού αξιωματούχους και κρατικούς λειτουργούς. Τα χρόνια αμέσως μετά τον πόλεμο οι τέσσερις Συμμαχικές δυνάμεις διεξήγαγαν επίσης δίκες στις περιοχές που είχαν περιέλθει υπό την κατοχή τους στη Γερμανία και την Αυστρία. Μεγάλο μέρος όσων γνωρίζουμε για το σύστημα των στρατοπέδων συγκέντρωσης προέρχεται από τα αποδεικτικά στοιχεία και τις καταθέσεις αυτόπτων μαρτύρων σε αυτές τις δίκες. Κατά τις δεκαετίες που ακολούθησαν την σύστασή τους ως ανεξάρτητα κράτη, τόσο η Δυτική Γερμανία όσο και η Ανατολική Γερμανία δίκασαν άτομα για τη δράση τους κατά την περίοδο του ναζισμού. Πολλά κράτη που κατακτήθηκαν από τη Γερμανία κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ή συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς στις διώξεις σε βάρος άμαχων πληθυσμών, ιδιαίτερα των Εβραίων, επίσης διεξήγαγαν δίκες μεταπολεμικά. Η Πολωνία, η πρώην Τσεχοσλοβακία, η Σοβιετική Ένωση, η Ουγγαρία, η Ρουμανία και η Γαλλία, μεταξύ άλλων, δίκασαν χιλιάδες άτομα –τόσο Γερμανούς όσο και ντόπιους συνεργούς τους. Το 1961 η δίκη του Άντολφ Άιχμαν (του αρχιτέκτονα του εκτοπισμού των Εβραίων της Ευρώπης) σε δικαστήριο του Ισραήλ προσέλκυσε το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινής γνώμης. Πολλοί από τους υπευθύνους για τα εγκλήματα της ναζιστικής εποχής, ωστόσο, δεν δικάστηκαν και δεν τιμωρήθηκαν ποτέ, απλά επέστρεψαν στις κανονικές ζωές τους. Η καταδίωξη των εγκληματιών πολέμου της Γερμανίας και των δυνάμεων του Άξονα συνεχίζεται μέχρι τις ημέρες μας.