Arthur Menke

Ο Arthur γεννήθηκε σε μια εβραϊκή οικογένεια στο μεγαλύτερο λιμάνι της Γερμανίας, το Αμβούργο. Ο πατέρας του ήταν ιδιοκτήτης ενός μικρού εργοστασίου που κατασκεύαζε λαστιχένιες σφραγίδες. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, στο Αμβούργο κατοικούσε η τέταρτη μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα στη Γερμανία, η οποία διέθετε διάφορα κοινωνικά και πολιτισμικά ιδρύματα.

1933-39: Το 1935 οι συνθήκες για τους Εβραίους του Αμβούργου ήταν άσχημες. Η οικογένειά μου μετακινήθηκε σε ένα άλλο μέρος της πόλης και το 1938, οι Ναζί κατέλαβαν την επιχείρηση του πατέρα μου. Στις εθνικές εορτές πολλοί Γερμανοί πολίτες ξεδίπλωναν ναζιστικές σημαίες με κόκκινο, λευκό και μαύρο για να δείξουν τον πατριωτισμό τους. Η αδελφή μου κι εγώ φτιάξαμε τη δική μας «ναζιστική» σημαία και την κρεμάσαμε έξω από το παράθυρο. Οι γονείς μου όμως θύμωσαν και την τράβηξαν πάλι μέσα. Δεν καταλαβαίναμε γιατί δεν μπορούσαμε να υποστηρίξουμε τη χώρα μας.

1940-44: Το 1941 με μετέφεραν 800 μίλια ανατολικά στο γκέτο του Μινσκ στην ΕΣΣΔ. Το γκέτο εκεί ήταν πελώριο, με 85.000 ανθρώπους. Με έβαλαν να εργαστώ σε μια κοντινή γερμανική στρατιωτική βάση, κόβοντας τύρφη για καύσιμο. Οι στρατιώτες ανήκαν στον κανονικό στρατό και δεν κακομεταχειρίζονταν τους κρατούμενους τόσο άσχημα όπως έκαναν οι SS. Περπατώντας από και προς το χώρο εργασίας μας, έσπρωχνα το ποδήλατο του φρουρού για λογαριασμό του. Τα τρόφιμα ήταν τόσο σπάνια που μια ημέρα με κλείδωσε στο κελάρι με τις πατάτες ώστε να κλέψω πατάτες για αυτόν. Με άφησε να πάρω μερικές για τον εαυτό μου. Τις μεταφέραμε κρυφά πίσω στο στρατόπεδο στο ποδήλατό του.

Ύστερα από δύο χρόνια στο Μινσκ, ο Arthur μεταφέρθηκε σε διάφορα στρατόπεδα στην Πολωνία όπου τον έβαλαν να εργαστεί στη συγκόλληση αεροπλάνων. Απελευθερώθηκε ενώ βρισκόταν σε μια καταναγκαστική πορεία προς το στρατόπεδο Νταχάου το 1945.