Το 1942, η Hana περιορίστηκε με άλλους Εβραίους στο γκέτο Theresienstadt, όπου εργάστηκε ως νοσοκόμα. Εκεί, εν μέσω επιδημιών και φτώχειας, οι κάτοικοι διοργάνωναν όπερες, συζητήσεις και αναγνώσεις ποίησης. Το 1944, μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς. Μετά από έναν μήνα εκεί, εστάλη στο Sackisch, υπο-στρατόπεδο του Gross-Rosen, όπου έφτιαχνε εξαρτήματα αεροπλάνων σε καταναγκαστική εργασία. Απελευθερώθηκε τον Μάιο του 1945.
Θυμάμαι την ημέρα που ήρθαν. Θυμάμαι την ημέρα ... το σημείο, τον δρόμο όπου στεκόμουν, και χιόνιζε. Ήταν μια κρύα μέρα και πλησίαζαν. Ήμουν μόνη μου. Απλά περπάτησα ως εκεί. Δεν ήταν πολύ μακριά, ίσως κανένα χιλιόμετρο από εκεί όπου ζούσαμε, και τους παρακολουθούσαμε στα βαγόνια τους με τα τανκς τους, με τα ημιφορτηγά τους, με όπλα να σημαδεύουν προς τις στέγες των σπιτιών. Και χιόνιζε. Και ξέραμε ότι ο κλοιός θα έσφιγγε όλο και περισσότερο. Ε, ξέραμε τι συνέβαινε στην Αυστρία, αλλά περιέργως είχαμε ακόμα κάποια ανόητη ιδέα, ότι είμαστε στην Τσεχοσλοβακία, επειδή θυμάμαι τόσο καθαρά όταν ήμουν περίπου έντεκα ή δώδεκα, διάβαζα ένα βιβλίο σχετικά με τους Marranos. Αυτοί ήταν οι, ε, Εβραίοι στην Ισπανία, που κατά τη διάρκεια της Ιεράς Εξέτασης είχαν την επιλογή είτε να εγκαταλείψουν τη θρησκεία τους είτε να ασπαστούν στον καθολικισμό, και πολλοί από αυτούς ασπάστηκαν τον καθολικισμό μόνο κατ’ όνομα, και εξακολούθησαν να γιορτάζουν κρυφά όλες τις εβραϊκές γιορτές. Και, ε, αυτή ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για τον Εξεταστή, και λοιπά. Και θυμάμαι -ξέρετε, αποσπάσματα στιγμιοτύπων που θυμάται κανείς από την παιδική ηλικία- και θυμάμαι τη γιαγιά μου να λέει «Δεν είμαστε τυχεροί που ζούμε στον εικοστό αιώνα στην Τσεχοσλοβακία και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί σε εμάς;».
We would like to thank Crown Family Philanthropies and the Abe and Ida Cooper Foundation for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of all donors.