آلبوم
آلبوم عکس کارل هوکر، دیدارها و مراسم رسمی در آشویتس را مستند کرده و همچنین شامل عکس های شخصی است که بسیاری از فعالیت های اجتماعی او و دیگر اعضای اردوگاه آشویتس را نشان می دهد.

بسیاری از این عکس های استثنایی، در زولاهوته- یکی از استراحتگاه های نه چندان معروف نیروهای اس اس که تقریباً در 30 کیلومتری جنوب آشویتس در ساحل رودخانه زولا واقع شده بود- گرفته شده اند. اسناد موجود در آرشیو نشان می دهد که اس اس به آن دسته از نگهبانان آشویتس که وظیفه خود را به بهترین نحو انجام می دادند، سفری به زولاهوته پاداش می داد. دانوتا چک در شرح خود از وقایع روزانه اردوگاه می نویسد که در 18 اوت 1944، "به سرجوخه اس اس، یوهان آنتونی و سرباز اس اس، هانس کارتوش از گروهان سوم نگهبانان آشویتس 2، هشت روز مرخصی ویژه در مرکز تفریحی اس اس در زولاهوته داده شد؛ این مرخصی به این دلیل به آنها تعلق گرفت که توانسته بودند به رغم تاریکی هوا هنگام فرار چهار زندانی از سلاح هایشان به نحو احسن استفاده کنند."

اگرچه در سراسر این آلبوم عکس هایی از دیدارهای رسمی از زولاهوته وجود دارد، مجموعه ای از این عکس ها نیز گردهم آیی دوستانه مقامات اس اس در زولاهوته را مستند می سازد. تعدادی از حاضران در این عکس ها از بدنام ترین افسران شبکه اردوگاه های کار اجباری به شمار می روند.

رودولف هوس- فرمانده سابق اردوگاه- بین ماه مه و ژوئیه 1944 صرفاً برای نظارت بر ورود یهودیان مجارستانی به آشویتس بازگشت. یوزف کرامر فرمانده آشویتس- برکناو بود. بعدها هنگامی که کرامر فرمانده برگن- بلزن شد، او را با عنوان "درنده بلزن" می شناختند. و دکتر یوزف منگله در زمانی که این عکس گرفته شد، همچنان مشغول انتخاب "نمونه های" لازم برای آزمایش های پزشکی خود از میان یهودیان مجارستانی تازه وارد بود. هوکر و ریشارد بر نیز در آنجا حاضرند و با هوس، کرامر و منگله و دیگر افسرانی که هنوز هویت شان تعیین نشده، مشغول گفتگو هستند.

شاید یکی از استثنایی ترین عکس ها آکوردئون نوازی را تصویر می کند که یک سرود دسته جمعی را با حضور حدود 70 سرباز اس اس رهبری می کند. در صف اول این گروه، هوکر، گروهبان اس اس، اتو مول (سرپرست اتاق های گاز)، هوس، بر، کرامر، فرانتس هوسلر (فرمانده مجتمع زندانیان زن در برکناو) و منگله دیده می شوند. اینها برخی از تنها عکس های شناخته شده از این افراد- از جمله منگله- هستند که هنگام استقرار آنان در آشویتس گرفته شده اند.

چندین صفحه از آلبوم به سفر یک روزه "نیروهای کمکی زنان اس اس" ( متشکل از زنان جوانی که به عنوان متخصص ارتباطات برای نیروهای اس اس کار می کردند) در 22 ژوئیه 1944 اختصاص داده شده است. آنها وارد زولاهوته می شوند و همراه با صدای موسیقی یک آکوردئون نواز از یک سراشیبی پایین می دوند. یک صفحه کامل با شش عکس- تحت عنوان "در اینجا ذغال اخته وجود دارد"- هوکر را نشان می دهد که کاسه های پر از ذغال اخته تازه را میان زنان جوانی که روی نرده ها نشسته اند توزیع می کند. هنگامی که این دختران به طور نمایشی در برابر دوربین تمام ذغال اخته ها را می خورند، یکی از دخترها با اشک های ساختگی در حالی که کاسه را سر و ته گرفته ژست می گیرد. فقط چند مایل آن طرف تر در همان روز، 150 زندانی (یهودی و غیر یهودی) با قطار وارد آشویتس می شوند. نیروهای اس اس 21 مرد و 12 زن را برای کار انتخاب می کنند، و بقیه آن محموله از زندانیان در اتاق های گاز کشته می شوند.

چندین صفحه از آلبوم نشانگر مراسمی است که در 1 سپتامبر 1944 در بزرگداشت افتتاح بیمارستان نظامی اس اس واقع در ورودی برکناو برگزار شده و شامل مراسم گارد احترام و سخنرانی های رسمی ریشارد بر و دکتر انو لولینگ بوده است. تعداد زیادی از افسران نازی- از جمله بسیاری از پزشکان (سرشناس ترین آنها عبارتند از: دکتر ادوارد ویرتس و دکتر کارل کلاوبرگ) و پرستاران- در این مراسم شرکت داشتند. متفقین این بیمارستان سیار را در 26 دسامبر 1944 بمباران کردند که در اثر آن پنج نفر از پرسنل اس اس کشته شدند.

به علاوه، این آلبوم دارای عکس هایی است که احتمالاً به دنبال همین حمله هوایی در 26 دسامبر 1944 گرفته شده اند. این عکس ها درست چند هفته پیش از زمانی گرفته شده اند که نیروهای اس اس اردوگاه را برای اجتناب از اسارت به دست سربازان شوروی تخلیه کردند. در همان روز، اسکادران 455 بمب افکن های ایالات متحده، به اهدافی در حوالی برکناو- محلی که بیمارستان نظامی اس اس واقع شده بود- و همچنین کارخانه ها و پالایشگاه های نفت وابسته به آشویتس (واقع در آشویتس 3- مونوویتس) حمله کرد. عکس های هوکر- با عنوان "مراسم تدفین رفقای اس اس ما پس از یک حمله تروریستی"- رژه ای را تصویر می کند که در آن نعش کش هایی که توسط اسب ها کشیده می شوند، 17 تابوت که رویشان پرچم کشیده شده و گروه بزرگی از عزاداران، از جمله بیوگان و کودکان دیده می شوند. مراسم عزاداری اس اس شامل اهدای حلقه ها و دسته های فراوان گل و مراسم نظامی گارد احترام می شد. یک ماه بعد، سربازان شوروی آشویتس را آزاد کردند.