حاج امین الحسینی: گاه نما
۱۸۹؟
امین محمد الحسینی در اورشلیم متولد شد.
۲ نوامبر ۱۹۱۷
وزیر امور خارجهی بریتانیا، بیانیهی بالفور را که طبق آن بریتانیا قصد خود را برای دادن مجوز احداث یک کشور ملی یهودی در فلسطین اعلام کرده بود صادر میکند.
۱۹۱۸
سربازان بریتانیایی فلسطین را اشغال میکنند.
فوریه تا آوریل ۱۹۲۰
الحسینی و دیگران در فلسطین تظاهراتهایی را برپا کرده و خواستار استقلال ملت عرب و اتحاد با سوریه میشوند. پس از منجر شدن تظاهراتها به خشونت، الحسینی به سوریه فرار میکند. در ماه آوریل، دادگاه بریتانیا او را برای تحریک به شورش، غیابی محکوم میکند.
پاییز ۱۹۲۰
با بخشش کمیساریای عالی رتبهی بریتانیا، لرد هربت ساموئل، الحسینی به اورشلیم برمیگردد.
۸ مه ۱۹۲۱
کمیساریای عالی رتبه ساموئل، الحسینی را به عنوان مفتی اورشلیم انتخاب میکند. در سال ۱۹۲۲، الحسینی به ریاست مجلس عالی مسلمانان و سرپرستی وقف (بودجه تعمیر و بهسازی سازمانها و اماکن مذهبی) منصوب میشود.
۱۹۲۲
بریتانیای کبیر به طور رسمی قیومیت بریتانیا بر فلسطین را به دست میگیرد.
اوت ۱۹۲۹
جمعیتی از اعراب، وارد منطقهی یهودینشین اورشلیم شده و به دلیل دسترسی یهودیان برای زیارت به دیوار ندبه، موجی از خشونت را به راه میاندازند. الحسینی از این واقعه برای جلب توجه عمومی به سوی جهان عرب در خصوص رویدادهای فلسطین و تبلیغ موقعیت خود به عنوان یک رهبر روحانی که مدافع اماکن مقدس اسلامی در برابر تهاجم یهودیان است، استفاده میکند. این منجر به کشته شدن ۱۳۳ یهودی و ۱۱۶ عرب و همچنین مجروح شدن ۳۳۹ یهودی و ۲۳۲ عرب میشود.
۲۶ سپتامبر ۱۹۳۷
شورشیان عرب، کمیساریای محلی بریتانیایی الجلیل را به قتل میرسانند. مقامات بریتانیایی، الحسینی را از مقاماتش به عنوان مفتی اورشلیم، رئیس مجلس عالی مسلمانان و سرپرست وقف خلع میکنند. الحسینی در ماه اکتبر به لبنان فرار میکند.
۱ سپتامبر ۱۹۳۹
آلمان به لهستان حمله میکند و جنگ جهانی دوم آغاز میشود. نظارت بیشتر فرانسه باعث میشود الحسینی در ماه اکتبر لبنان را به سمت بغداد عراق ترک کند.
ژانویه ۱۹۴۱
الحسینی برای به رسمیت شناختن این موارد از هیلتر خواستار بیانیهای میشود: ۱) استقلال دول عربی از قوانین حکومت مستعمراتی فرانسه و بریتانیا؛۲) حق دول مستقل عرب برای تشکیل یک اتحادیه؛ و ۳) حق مقامات مستقل عرب در فلسطین برای حذف درخواست کشور یهودی در منطقه.
۱ آوریل ۱۹۴۱
الحسینی در یک گروه طرفدار دول محور در عراق مشارکت میکند. دولت جدید تحت فرمانروایی رشید عالی گیلانی، از الحسینی به عنوان رابط اصلی با دول محور استفاده میکند.
مه ۱۹۴۱
آلمان، جهت راه اندازی شورشی در فلسطین، شروع به تأمین بودجه برای فرستادن پول به الحسینی در بغداد میکند.
۹ مه 1۱۹۴۱
الحسینی در یک گفتگوی رادیویی از بغداد فتوا میدهد و از مسلمانان میخواهد در جنگ مقدس علیه بریتانیای کبیر شرکت کنند.
۲۹ مه ۱۹۴۱
با نزدیک شدن سربازان بریتانیایی به بغداد، الحسینی به سمت مرزهای عراق فرار میکند.
۱ تا ۲ ژوئن ۱۹۴۱
با ورود سربازان عراقی طرفدار بریتانیا به بغداد، غیرنظامیان عراقی کشتاری به نام فرهود بر علیه شهروندان یهودی بغداد به راه میاندازند. بعد از کشته شدن ۱۲۸ و مجروح شدن ۲۱۰ یهودی، نیروهای بریتانیا نظم را برقرار میکنند.
ژوئیه ۱۹۴۱
آبوِهر آلمان یک سازمان آموزش آلمان-عرب در منطقهای نزدیک به آتن در یونان، برای آموزش نظامی داوطلبین عرب جهت خدمت به عنوان نیروهای کمکی در Wehrmacht آلمان تشکیل میدهد.
اوت ۱۹۴۱
بریتانیای کبیر و اتحادیهی جماهیر شوروی ایران را اشغال میکنند.
اکتبر ۱۹۴۱
دیپلماتهای ایتالیایی، الحسینی را از ایران به ایتالیا میبرند.
۲۷ اکتیر ۱۹۴۱
الحسینی با بنیتو موسولینی Duce (رهبر) فاشیست ایتالیا ملاقات میکند. موسولینی با بیانیهی مشترکی با دول محور در راستای پیشنهاد الحسینی به هیتلر موافقت میکند.
٢۸ نوامبر ۱۹۴۱
ادولف هیتلر از الحسینی در برلن استقبال میکند، ملاقاتی که مطبوعات آلمان آن را پوشش میدهند. پیشوا از صادر کردن هر گونه بیانیه یا انعقاد هر گونه توافق با الحسینی در خصوص درخواستهایش در ژانویه ۱۹۴۱، سر باز میزند.
اوایل ۱۹۴۲
الحسینی با همکاری دول محور، شروع به طرح موضوعاتی برای رادیو و چاپ تبلیغات معطوف به موضوع جهان اسلام و عرب میکند.
ژوئیه ۱۹۴۲
الحسینی برای تولید و انتشار تبلیغات، انجام عملیات خرابکاری و تحریک شورش در پشت خطوط بریتانیا و برای آموزش سربازان عرب به عنوان هستهی ارتش رهاییبخش عرب تحت کنترل الحسینی، تقاضای یک مرکز پان عرب در مصر اشغالی میکند. آلمان و ایتالیا این ایده را رد میکنند.
اواخر سپتامبر ۱۹۴۲
الحسینی بار دیگر پیشنهاد احداث یک مرکز پان عرب را اینبار در تونس برای هدایت تبلیغات مستقیم در تونس، الجزیره و مراکش ارائه میدهد. دول محور این طرح را رد میکنند.
۸ نوامبر ۱۹۴۲
در عملیات مشعل، نیروهای انگلیسی-آمریکایی به کازابلانکای مراکش و وهران و الجزیره در الجزایر وارد میشوند. نیروهای فرانسه ویشی تسلیم میشوند.
۱۸ دسامبر ۱۹۴۲
در افتتاحیهی سازمان اسلامی مرکزی در برلن، الحسینی یهودیان را به عنوان بدترین دشمنان اسلام معرفی میکند. او یهودیان را به تحریک کشورها بر علیه یکدیگر و شروع جنگ جهانی دوم متهم میکند. او از مسلمانان میخواهد که خودشان را از آزار و اذیت دشمن رها کنند. مبلغان نازی، افتتاحیهی این اجلاس و سخنان الحسینی را پوشش گستردهای میدهند. سخنان او در ۲۳ دسامبر ۱۹۴۲ از آلمان برای خاورمیانه پخش میشود.
۱۳ فوریه ۱۹۴۳
هیتلر با ایجاد هنگ سیزدهم کوهستانوافن- اساس که بعدها Handschar نامیده شد، موافقت میکند. Reichsführer-SS (رئیس اساس)، هاینریش هیملر اجازه میدهد از مسلمانان بوسنیایی برای این هنگ استفاده شود. در مارس و آوریل، دفتر اصلی اساس، الحسینی را برای کمک به استخدام این نیروها در هنگ سیزدهم اعزام میکند.
۱۳ مه ۱۹۴۳
نیروهای آلمانی و ایتالیایی در نزدیکی تونس تسلیم میشوند و به جنگ در شمال آفریقا پایان میدهند.
مه-ژوئن ۱۹۴۳
الحسینی در نامهای به دول بلغاری، آلمانی، ایتالیایی، مجارستانی و رومانیایی، از آنها میخواهد در تلاشهای بریتانیا برای انتقال کودکان یهودی از مجارستان، رومانی و بلغارستان به فلسطین شرکت نکنند. او پیشنهاد میدهد کودکان را به لهستان بفرستند. آلمانیها قبلاً برای توقف انتقال یهودیان در مارس و آوریل ۱۹۴۳ گامهایی را برداشته بودند.
ژوئیه ۱۹۴۳
اساس، مدرسهی برای آموزش امام به منظور آمادهسازی روحانیونی برای هنگ سیزدهم کوهستان، Waffen-SS احداث میکند. الحسینی به کارآموزان میگوید که مسلمانان "هیچ وقت متحدی بهتر و وفادارتر از رایش آلمان بزرگ نخواهند داشت".
فوریه ۱۹۴۴
آلمان از هنگ سیزدهم کوهستان وافن اساس که اکنون هنگ Handschar نامیده میشود در غرب کرواسی و شمال شرقی بوسنی استفاده میکند.
۶ ژوئن ۱۹۴۴
نیروهای متحد، وارد سواحل نرماندی فرانسه (روز دی) میشوند.
سپتامبر-اکتبر ۱۹۴۴
حدود ۳۰۰۰ سرباز از هنگ سیزدهم کوهستان وافن اساس میگریزند. بیشتر سربازان باقیمانده، در اواسط اکتبر اعزام به مجارستان برای جنگ با سربازان جماهیر شوروی را رد میکنند. هیملر این هنگ را منحل میکند.
۲ نوامبر ۱۹۴۴
با پیشنهاد الحسینی، وزارت خارجهی آلمان، تشکیل یک ارتش عرب-مسلمان (متشکل از داوطلبین و سربازان مسلمان و عرب که برای دول محور خدمت میکنند) را برای رویارویی با دستهی یهودیان در ارتش بریتانیا (Jewish Brigade Group) اعلام میکند.
۷ مه ۱۹۴۵
الحسینی با هوایپما به برن سوئیس میگریزد. مقامات سوئیس پناهندگی وی را نمیپذیرند و او را به مقامات فرانسوی تحویل میدهند.
۸ مه ۱۹۴۵
روز وی- ای(V-E Day)، پایان جهان جهانی دوم در اروپا.
۲۹ مه ۱۹۴۶
الحسینی از حصر خانگی در نزدیکی پاریس به قاهره در مصر فرار میکند.
۲۹ نوامبر ۱۹۴۷
مجمع عمومی سازمان ملل، طرح تقسیم بندی فلسطین را میپذیرد که به موجب آن، قیومیت بریتانیا پایان مییابد و ایجاد دو کشور، یک کشور یهودی و دیگری عربی را تسهیل میبخشد. الحسینی این طرح را رد میکند.
۱۴ مه ۱۹۴۸
کشور اسرائیل ایجاد میشود، هدفی که الحسینی تمام طول عمر خود، با آن جنگید.
اوت ۱۹۵۹
الحسینی مصر را به مقصد بیروت در لبنان ترک میکند.
نوامبر ۱۹۵۹
الحسینی در یک یادداشت محرمانه، رهبران همهی کشورهای عرب را به حمایت از اتحاد عرب بر علیه "تجاوز یهودیان و امپریالیسم" فرا میخواند و تقسیم بندی فلسطین را تقبیح میکند.
۴ ژوئیه ۱۹۷۴
الحسینی در بیروت لبنان جان میسپارد.