لئو اشنایدرمن از ورود به آشویتس، انتخاب شدن و جدایی از خانواده می‌گوید
آلمانی ها در سپتامبر 1939 به لهستان حمله کردند. لئو و خانواده اش در یک محله یهودی نشین در لودز زندانی شدند. لئو مجبور بود به عنوان خیاط در کارخانه تهیه اونیفورم کار کند. محله یهودی نشین لودز در سال 1944 تخریب شد و لئو به آشویتس تبعید گردید. او سپس برای بیگاری به مجموعه اردوگاهی گروس- روزن فرستاده شد. با پیشروی ارتش شوروی، زندانیان به اردوگاه ابنزی در اتریش منتقل شدند. اردوگاه ابنزی در سال 1945 آزاد شد.
برجسته سازیمیسو (مایکل) وُگل از ورودش به آشویتس می‌گوید
خانواده میسو در تاپولکانی زندگی می‌کردند. هلینکا گارد (فاشیست‌های اسلواک) در ۱۹۳۹ شهر را اشغال کردند. در ۱۹۴۲ میسو به اردوگاه نواکی که تحت سرپرستی اسلواک‌ها بود تبعید و بعداً در همان سال به آشویتس تبعید شد. او در کارگاه بونا و سپس در بخش بیرکانو به کار اجباری مشغول شد و بار قطارها را خالی می‌کرد. با پیشروی متفقین در اواخر سال ۱۹۴۴، زندانیان به اردوگاه‌های آلمان منتقل شدند. میسو در حین یک راهپیمایی مرگ از لندزبرگ فرار کرد و توسط نیروهای ایالات متحده آزاد شد.
برجسته سازیسیسیلی كلاین پولاك از ورود به آشویتس می‌گوید
سیسیلی در میان شش فرزند خانواده‌ای یهودی مذهبی از طبقه‌ی متوسط، جوان‌ترین آنها بود. در ۱۹۳۹ مجارستان، منطقه‌ی زندگی سیسیلی را در چکسلواکی اشغال کرد. اعضای خانواده‌ی او به زندان افتادند. آلمان در سال ۱۹۴۴ مجارستان را اشغال کرد. سیسیلی و خانواده‌اش مجبور به نقل مکان به گتوی خوست و بعداً به آشویتس تبعید شدند. سیسیلی و خواهرش برای بیگاری انتخاب شدند. بقیه‌ی خانواده پس از رسیدن به اردوگاه، با گاز کشته شدند. سیسیلی به اردوگاه‌های متفاوتی منتقل شد و در کارخانه‌ها بیگاری کرد. نیروهای متفقین او را در ۱۹۴۵ آزاد کردند. پس از جنگ او دوباره به نامزدش ملحق شد و ازدواج کرد.
برجسته سازیسام ایتزکوویتس از اتاق‌های گاز در آشویتس می‌گوید
در سپتامبر 1939، آلمانی ها به لهستان حمله کردند. پس از اشغال ماکوف، سام به خاک شوروی فرار کرد. او برای تهیه آذوقه به ماکوف بازگشت، اما مجبور شد در محله یهودی نشین بماند. در سال 1942، او به آشویتس تبعید شد. با پیشروی ارتش شوروی در سال 1944، سام و سایر اسرا به اردوگاه هایی در آلمان فرستاده شدند. در اوایل سال 1945، زندانیان را وادار به راه پیمایی مرگ كردند. نیروهای آمریکایی سام را پس از فرار از یک بمباران هوایی آزاد کردند.
برجسته سازیروت وبر از کوره‌های آدمسوزی آشویتس می‌گوید
هنگام حمله آلمان به لهستان و اشغال اوستروویتس، روت چهار ساله بود. خانواده او مجبور شدند به یک محله یهودی نشین بروند. آلمانی ها شغل عكاسی پدرش را از وی گرفتند، هر چند که او اجازه داشت که در خارج از محله یهودی نشین به کار خود ادامه دهد. قبل از انحلال محله یهودی نشین، والدین روت خواهر او را مخفی کردند و توانستند در یک اردوگاه بیگاری خارج از محله یهودی نشین مشغول به كار شوند. روت نیز در جنگلی که در آن حوالی بود یا در داخل خود اردوگاه مخفی شد. وقتی که اردوگاه منحل شد، والدین روت از هم جدا شدند. روت قبل از اینکه سرانجام به آشویتس تبعید شود، به چندین اردوگاه کار اجباری فرستاده شد.او بعد از جنگ و پیش از ملحق شدن به مادرش، در یک یتیم خانه در کراکوف زندگی می کرد.
برجسته سازیایرن هیزمه از آزمایش‌های پزشکی در آشویتس می‌گوید
ایرن و برادر دوقلوی او رنه قبل از ازدواج رناته و رنه گوتمن خوانده می‌شدند. خانواده پس از تولد دوقلوها به پراگ نقل مکان کردند و زمانی که آلمانی‌ها بوهمیا و موراویا را در مارس ۱۹۳۹ اشغال کردند، در آنجا زندگی می‌کردند. چند ماه بعد آلمانی‌های یونیفرم پوش، پدر آنها را دستگیر کردند. چند دهه بعد، ایرن و رنه فهمیدند که او در دسامبر ۱۹۴۱ در اردوگاه آشویتس کشته شده است. ایرن، رنه و مادرشان به گتوی ترزین‌اشتات تبعید شدند و سپس به اردوگاه آشویتس تبعید شدند. در آشویتس، دوقلوها از هم جدا شدند و تحت آزمایش‌های تجربی پزشکی قرار گرفتند. پس از آزادی از آشویتس، ایرن و رنه برای مدتی از هم جدا بودند. گروه نجات کودکان، در ۱۹۴۷ ایرن را به ایالات متحده آوردند. او در ۱۹۵۰ دوباره به رنه پیوست.
برجسته سازی![Women survivors huddled in a prisoner barracks shortly after Soviet forces liberated the Auschwitz camp. [LCID: 31450b]](https://encyclopedia.ushmm.org/images/thumb/8fdec1b8-47fa-40f1-9a27-06e7262bad5e.jpg)