الیزابت کافمن Elizabeth Kaufmann

پدر الیزابت روزنامه نگار موضوعات سیاسی و اقتصادی بود. در سال ۱۹۳۰، به دلیل مشکلات اقتصادی در اتریش، پدر وی خانواده را از وین به برلین برد.

۱۹۳۳-۳۹: در سال ۱۹۳۳ نازی ها پدرم را به عنوان یک نویسنده ضدفاشیست معرفی کردند و ما مجبور شدیم به وین بازگردیم. به دلیل رشد گروه های فاشیست در وین، پدرم به تدریج به پاریس رفت. ما می خواستیم به او بپیوندیم، ولی مرزهای رایش برای گذر یهودی ها بسته بود. بالاخره مادرم با فروختن جواهرهایش ویزای فرانسه گرفت. در نوامبر سال ۱۹۳۸ ما به پاریس رسیدیم. زمانی که جنگ در سپتامبر سال ۱۹۳۹ شروع شد، نیروهای فرانسه مردهای آلمانی را به عنوان " دشمنان بیگانه" معرفی کردند که پدر و برادر من نیز جزو آنها بودند.

۱۹۴۰-۴۴: در ژوئن سال ۱۹۴۰ نیروهای آلمانی به پاریس رسیدند. من و مادرم دوباره مجبور شدیم فرار کنیم. یک روز قبل از این که آلمانی ها پاریس را اشغال کنند، ما به جمعیت پناهندگانی که به سمت جنوب حرکت می کردند، پیوستیم. مادرم سوار اتومبیل هایی که در مسیر بودند می‌شد و من با دوچرخه سفر می‌کردم. ما قرار گذاشتیم هر روز در شهرداری هر شهری که ماشین‌ها او را به آن جا می‌بردند همدیگر را ببینیم. زمانی که من در شهر وندومی منتظرش بودم، نیروهای آلمانی شهر را بمباران کردند و طی این عملیات، بزرگراه خراب شد. قبل از این که یکدیگر را ببینیم من را از آنجا بیرون کردند. من خیلی ناراحت بودم که مادرم را گم کرده‌ام، ولی مجبور بودم ادامه دهم.

پدر الیزابت جزء ۱۰۰۰ نفر روشنفکری بود که ویزای مخصوص ایالات متحده را گرفت. خانواده‌ی وی در سال ۱۹۴۲ جزء آخرین افرادی بودند که در دوران جنگ با قایق از اقیانوس اطلس عبور کردند.