فرانک مایسنر Frank Meissner

در سال ۱۹۳۰، در شهر ترست که در موراویای غربی واقع شده، جامعه‌ی ۶۴ نفری یهودیان زندگی می‌کردند. فرانک که آن زمان دانش‌آموز دوره‌ی ابتدایی بود و گاه به دلیل یهودستیزی در مدرسه کتک می‌خورد. زمانی که کارخانه‌ی کفش چوبی خانواده‌ی مایسنر تعطیل شد، پدر فرانک وارد کار مبلمان شد ولی به دلیل نابسامانی اقتصادی ناشی از جنگ جهانی اول، سرمایه‌‌اش را از دست داد. خانم ماسینر برای کمک به خانواده، به عنوان منشی کار می‌کرد.

۱۹۳۳-۳۹: ترست شهر کوچکی بود و مدرسه‌ی راهنمایی نداشت، به همین دلیل من در یکی از شهرهای اطراف درس می خواندم و آخر هفته‌ها به خانه بر می‌گشتم. من در گروه جنبش صهیونیست عضو فعال بودم و برای چند ماه جهت گذراندن کلاس‌های آموزشی برای جوانان صهیونیسم، به پراگ رفتم. در ماه اکتبر سال ۱۹۳۹ برای کار در مزرعه، با گروهی از جوانان صهیونیسم به دانمارک رفتم. من با خانواده‌ای به نام نیلسون زندگی می‌کردم و هفته‌ای یکبار از خانواده نامه دریافت می‌کردم.

۱۹۴۰-۴۴: در سال ۱۹۴۱ برنده بورسیه‌ی دبیرستانی در رشته‌ی کشاورزی در دانمارک شدم. پس از آن در سال ۱۹۴۳، در کالج کشاورزی دانشگاه کوپنهاگ مشغول به تحصیل شدم. در اکتبر همان سال، رئیس دانشگاه خبری دریافت کرد که نیروهای گشتاپو شروع به دستگیری یهودیان کرده‌اند. یکی از دوستان، کمک کرد که من به سوئد بروم. زمانی که من در سوئد بودم به من خبر رسید که خانواده‌ی من به گتوی ترزین‌اشتات منتقل شده‌اند و در پاییز سال ۱۹۴۴ به من خبر رسید که آنها به آشویتس تبعید شده‌اند. من به ارتش چکسلواکی در تبعید پیوستم.

پس از جنگ، فرانک برای پیدا کردن خانواده‌اش به پراگ رفت ولی موفق نشد. او تحصیلات دانشگاهیش را در کوپنهاگ تمام کرد و پس از آن در ایالات متحده ساکن شد.