فرانتس مونیائو Franz Monjau

فرانتس پس از تحصیل در دبیرستان، در آکادمی هنرهای زیبا در دوسلدورف به مطالعه در رشته‌ی نقاشی پرداخت و سرانجام به رشته‌ی هنر رو آورد. او به یک گروه آوانگارد پیوست که علیه نقاشی سنتی طغیان کرده بودند. سپس، به آموزش هنر به دانش‌آموزان دبیرستان پرداخت. از نظر فرانتس، میزان گرایش به فاشیسم و همچنین افزایش یهودستیزی وحشتناک بود. اما از آنجا که نیمه یهودی بود، درباره‌ی امنیت شخصی خود احساس نگرانی نمی‌کر‌د.

۱۹۳۳-۳۹: هیتلر در سی‌مین سالگرد تولد فرانتس، صدراعظم آلمان شد. او را پنج ماه بعد دستگیر کردند. طبق قوانین نازی‌ها، او تحت عنوان فردی با "نژاد مختلط" طبقه بندی و از نقاشی، برگزاری نمایشگاه و تدریس منع شد. از تدریس همسر وی نیز جلوگیری کردند، چراکه او با "فردی غیر آریایی ازدواج کرده بود." مدیر یک موزه، مخفیانه فرانتس را استخدام کرد، اما گشتاپو متوجه شد و فرانتس را اخراج کردند. نازی‌ها پس از آغاز جنگ او را به کار در کارخانه گماشتند.

۱۹۴۰-۴۴: فرانتس و همسر وی توانستند به نهضت زیرزمینی ضد نازی کمک کنند. اما بعد به همسر او دستور داده شد تا برای کار در یک بیمارستان نظامی به برلن برود. در سال ۱۹۴۳، خانه‌ی خانواده مونیائو و تقریباً تمام آثار هنری فرانتس در بمباران‌های نیروهای متفقین از بین رفت. سپس مادر فرانتس که از یهودیت به آیین کاتولیک گرویده بود به محله‌ی یهودی نشین ترزین اشتاد تبعید شد. بمباران‌ ادامه یافت. هنگامی که ناز‌ی‌ها تبعید افراد با "نژاد مختلط" را آغاز کردند، فرانتس خود را مخفی کرد. در پاییز ۱۹۴۴، او محکوم شد، در یک "اردوگاه آموزش کار" تحت نظر قرار گرفت و سپس به اردوگاه کار اجباری بوخنوالد تبعید شد.

در ۲۸ فوریه ۱۹۴۵، فرانتس در بازداشتگاه های آزمایشات پزشکی در بوخنوالد جان سپرد. در آخرین یادداشت او به همسرش، یادداشتی که به طور قاچاقی از اردوگاه بیرون فرستاده شده بود آمده است: "من در بوخنوالد هستم. با بهترین آرزوها. فرانتس."