هلن لبوویچ Helen Lebowitz

هلن یکی از هفت فرزند خانواده‌ای یهودی بود که در شهر ولوسیانکا، شهری در ترانس-کارپات-روتنیا زندگی می‌کردند. شهر کوچک ولوسیانکا در میان کوه‌های کارپات واقع شده و دارای جامعه‌ی بزرگی از یهودیان بود. یهودی‌ها در اطراف کنیسه‌ی شهر جمع شده بودند. هلن در یک خانواده‌ی منسجم به دنیا آمد. اکثر اقوام وی در نزدیکی آنها زندگی می‌کردند. پدر وی یک مغازه‌ی کفش فروشی در شهر داشت.

۱۹۳۳-۳۹: زمانی که من ۱۱ ساله بودم، مجارستان منطقه‌ی ترانسکارپاتیان را اشغال کرد. ناگهان یهودیان از مشاغل دولتی منع شدند و بدون دلیل کتک خورده یا بازداشت می‌شدند. مجارستانی‌ها کنیسه‌ی ما را تعطیل کردند و ما را از مدرسه رفتن بازداشتند. دعا و عبادت کردن مخفیانه انجام می‌شد چون هر گونه تجمع یهودیان ممنوع بود. پدربزرگ من که نگران طومار تورات بود آن را پنهانی به خانه آورد.

۱۹۴۰-۴۴: در سال ۱۹۴۴ آلمانی‌ها شهر ما را اشغال کردند. به ما دستور دادند که یک ستاره‌ی یهود به خودمان وصل کنیم، بعد از آن، ما را محاصره کردند و به گتوی اوژهورود فرستادند. در آنجا، آلمانی‌ها جریان طوماری که پدر بزرگ من مخفی کرده بود را فهمیدند. آنها وی را به مرکز گتو بردند و بعد از آنکه حسابی وی را کتک زدند، ریش بلند و سفید وی را بریدند. یک هفته بعد خانواده‌ی من به آشویتس تبعید شدند. پدر بزرگ به دلیل ندادن تورات شکنجه شد و درون کامیون انداخته شد. من برای کار اجباری در کارخانه‌ی مهمات نازی‌ها، به اردوگاه دیگری فرستاده شدم.

در اواخر جنگ، هلن به اردگاه برگن بلزن منتقل شد و در ۱۵ آوریل سال ۱۹۴۵ آزاد شد. او در سال ۱۹۴۵ به ایالات متحده مهاجرت کرد.