ایوُ هِرتزِر Ivo Herzer

ایوُ تنها کودک خانواده‌ای یهودی بود که در زاگرب زندگی می‌کردند. پدر او در یک شرکت بیمه کار می کرد. با وجودآنکه یهودستیزی به صورت آشکار در یوگسلاوی وجود نداشت اما از ورود یهودی ها به شغل های دولتی و دانشگاه ها منع شده بود مگر این که به دین مسیح تغییرمذهب می دادند.

۱۹۳۳-۳۹: من در زاگرب در یک دبیرستان دولتی تحصیل کردم. برنامه درسی ما ثابت بود و شامل سه زبان مختلف و درس دینی می‌شد. مدرسه‌ی من کاملا گزینشی بود ولی با این وجود من از تحصیل کردن لذت می بردم و جز دانش آموزان نمونه بودم. با این که من شخصا برخورد یهودستیزی در زاگرب ندیدم، ولی برخی از فاشیست های کرواتی به شدت یهودستیز بودند و از قوانین نازی ها پشتیبانی می کردند. من ۱۶ ساله بودم که جنگ شروع شد.

۱۹۴۰-۴۴: در سال ۱۹۴۱ کشور یوگوسلاوی توسط نیروهای متحدین مورد حمله و به مناطق اشغالی تقسیم شد. به دلیل ترس از فاشیست های کرواتی خانواده من به سمت منطقه‌ی ایتالیایی فرار کردند. فقط دو کلمه "یهود" و "ترس" را به زبان ایتالیایی می دانستیم و با استفاده از آن خودمان را به چند افسر ارتش ایتالیا رساندیم. آنها متوجه حرف های ما شدند و مخفیانه ما را به منطقه ایتالیایی ها بردند. ما تنها پناهندگان آن جا نبودیم. ایتالیایی ها به تعداد زیادی از مردم یهودی پناه داده بودند. حتی خانواده من را به یکی از کنسرت های ارتش دعوت کردند. چقدر عجیب بود که یهودیان تحت حفاظت یکی از متحدین آلمان بودند.

در سال ۱۹۴۳ ایتالیا شکست خورد و نیروهای خود را از یوگسلاوی خارج کرد، و ایو از طریق دریای آدریاتیک به سمت جنوب ایتالیا، که به تازگی توسط نیروهای متفقین آزاد شده بود، رفت. در سال ۱۹۴۸، ایو به ایالات متحده مهاجرت کرد.