یودیت کالمن Judith Kalman

یودیت تنها فرزند خانواده‌ای یهودی بود که در شهر کوچکی به نام هاتوان در ۳۶ مایلی شمال شرقی بوداپست زندگی می کردند. پدر یودیت برای برادرش کار می‌کرد و برای فروش دانه‌های گندم و دیگر محصولات کشاورزی که از مزرعه‌های محلی می‌خریدند، بازاریابی می‌کرد. یودیت در سن ۳ سالگی اولین شعرخوانی خود را اجرا کرد و آنرا در دوران کودکی ادامه داد.

۱۹۳۳-۳۹: خانواده‌ی من مذهبی نبودند. ما مجارهایی بودیم که در خانواد‌ه‌ی یهودی به دنیا آمده بودند. خانواده‌ی ما در شهر هاتوان دوستان خوبی داشتند. ولی در اواخر سال ۱۹۳۰ همه چیز کم کم تغییر کرد. قوانین جدید یهودستیزانه از ورود یهودی‌ها به دبیرستان، دانشگاه و برخی شغل‌های خاص، جلوگیری کرد. پدرم کار اداری خود را از دست داد و تبدیل به یک آجرچین شد. در راه خانه از مدرسه، بچه‌ها به روی من آب دهان می‌انداختند و به من ناسزا می‌گفتند. من فهمیدم که یهودی هستم.

۱۹۴۰-۴۴: نیروهای آلمان در ۱۹ مارس سال ۱۹۴۴ مجارستان را اشغال کردند و چند هفته بعد من و صدها یهودی دیگر را به زور به گتویی که در کارخانه شکر برپا کرده بودند فرستادند. روزی من و مادرم را با گروهی دیگر برای کار در زمین‌های اطراف به خارج از گتو بردند. پایان روز، زمان برگشت، ما را مجبورکردند که در کنار خیابان راه برویم و زمین کثیفی را که اسب‌ها پیشتر از آن جا گذشته بودند را ببوسیم. مردم شهر ایستاده بودند و دست می‌زدند و ما را مسخره می‌کردند. کسانی که به ظاهر "دوست" من بودند، در جمعیت به من اشاره می‌کردند و می‌خندیدند.

در ژوئن سال ۱۹۴۴ یودیت ۱۶ ساله به آشویتس تبعید شد. زمانی که وی در ۱ مه سال ۱۹۴۵ در شهر سی‌هاوزن آزاد شد، وزن او ۴۸ پوند بود. یودیت در سال ۱۹۴۸ به ایالات متحده مهاجرت کرد.